Een wedstrijd die begint met één minuut stilte, ter nagedachtenis van “onze” Jan. Indrukwekkend en mijn gedachten gingen met veel warmte uit naar deze clubman, die ooit voor mij Meneer Domhoff was, maar die ik door de jaren heen goed heb leren kennen en een aantal jaren terug nog in Roosendaal voor de lunch heb mogen verwelkomen. Dan is er het fluitsignaal en de wedstrijd tegen de koploper is begonnen. Drie verlieswedstrijden op rij en vandaag tegen de koploper. Naast me hoor ik; “Ha punt, Ef punt, Cee punt, Doelpunt!” door een roeptoeter. Een prachtig eerbetoon van zijn familie aan de man die vele kleine voetballertjes achter het goal van de tegenstander wist te inspireren met het aanmoedigen van HFC. “Dag Jan” – zei ik in gedachten - , “wat zou het mooi zijn als we deze wedstrijd van de koploper wisten te winnen. ”

De laatste paar weken zat de klad er een beetje in bij Zaterdag 1. Vakanties, filmreizen en vooral veel te veel gele en rode kaarten leidden gezamenlijk  tot een stand op de ranglijst die voor dit elftal te laag is.