De 18-3 is er niet in geslaagd de 18-6 voor de 2e keer te verslaan. Na de 5-1 overwinning van vorige keer zat er dit keer te weinig overtuiging in ons spel. De 18-6 had geen zin in een nieuwe afstraffing en toonde zich aanmerkelijk gretiger. Desondanks waren de kansen er om de wedstrijd wederom winnend af te sluiten. Maar qua veldspel was de einduitslag van 1-1 een resultaat waar iedereen vrede mee kon hebben.

De 18-3 was niet in topvorm, maakte teveel persoonlijke fouten en het zat op beslissende momenten niet mee. Daarmee bleef een nieuwe stunt tegen Hoofddorp 18-1 uit en dat is geen schande. De tegenstander hield met dit resultaat zijn minimale titelkansen overeind. De 18-3 moet accepteren dat de Hoofddorpers dit keer beter waren en doorgaan om in de laatste 2 wedstrijden voor de 4e plek te strijden.

Onder moeilijke omstandigheden speelde de 18-3 weer een prima wedstrijd. Zonder keeper en met precies 11 man, waarvan er een aantal niet topfit zijn, liet het team zien dat het zich tactisch enorm ontwikkeld heeft. Daardoor wisten we er toch een wedstrijd van te maken. Doodzonde dat één moment van onoplettendheid ons fataal werd. En jammer dat een enkele speler zich in de slotfase toch liet provoceren. Een smetje op een goede teamprestatie.

De vaste lezers van deze verslagen weten het al, JO18-3 heeft vaak als collectief het betere van het spel om vervolgens strijdend ten onder te gaan. En zoals JC ooit predikte: "Voetbal is een spel van fouten. De ploeg die de minste maakt, is de beste." Was het JO18-3 die vaak aan het kortste eind trok. Tot afgelopen zondag...

Op 10 meter vóór de middenlijn legt Jesper de bal klaar voor een vrije trap. “Ik ga het proberen”, meldt hij zijn teamgenoten. “Komt dat schoooot!”, hoor ik wijlen commentator Hugo Walker zeggen, om te vervolgen met “Keepertje, keepertje…waar sta je nu?” en te eindigen met “Wat is ie mooi, wat een beauty!!” als de bal over de keeper en net onder de lat in het doel van Buitenboys valt. Het doelpunt van het jaar van de 18-3 is zojuist gemaakt. Helaas draaiden de camera’s van de aanwezige vaders net even niet…

Lange tijd hield de 18-3 uitzicht op een resultaat in de wedstrijd tegen Abcoude 18-1.  De koploper kreeg goede kansen maar weigerde de trekker over te halen. Ook de zeer attent keepende Morris lag regelmatig in de weg. Wij stelden daar maar weinig gevaar tegenover. Maar net toen de wedstrijd dreigde te kantelen, sloeg de thuisploeg twee keer toe. Een dekkingsfout bij een corner en een gevalletje pech deden ons de das om.