JO18-3 mist stootkracht tegen Abcoude 18-1
Lange tijd hield de 18-3 uitzicht op een resultaat in de wedstrijd tegen Abcoude 18-1. De koploper kreeg goede kansen maar weigerde de trekker over te halen. Ook de zeer attent keepende Morris lag regelmatig in de weg. Wij stelden daar maar weinig gevaar tegenover. Maar net toen de wedstrijd dreigde te kantelen, sloeg de thuisploeg twee keer toe. Een dekkingsfout bij een corner en een gevalletje pech deden ons de das om.
Aan de bal was het best verzorgd wat de 18-3 in de eerste helft liet zien. Omdat Aytek zich vanuit de spits goed liet zakken tussen de linies, was hij constant aanspeelbaar. Daar werd goed gebruik van gemaakt en via aansluitende middenvelders werd de voorhoede bereikt. Helaas stokte ons aanvalsspel daar. De vleugels zaten in de tang bij de sterke verdedigers en onze middenvelders hadden niet de macht of kregen niet de ruimte om erover heen te gaan. Ondertussen hadden onze verdedigers hun handen vol aan de Abcoude-spitsen. Ondanks dat ze met veel inzet het aantal kansen nog redelijk wisten te beperken, moest Morris een paar keer redding brengen. Alleen een half geblokt schot, dat van richting veranderde, was hem in de 1e helft te machtig.
Na de rust veranderde er niet zoveel in het wedstrijdbeeld. De 18-3 was amper dreigend en Abcoude verzuimde de 2-0 te maken. En op een gegeven moment breekt er dan toch een fase aan waarin de kansen langzaam keren. De thuisploeg werd steeds slordiger en de 18-3 begon steeds meer plaagstootjes uit te delen. Maar dan moet je zelf geen cadeautjes weggeven. Doodzonde dat het door een grove dekkingsfout bij een corner alsnog 2-0 werd. Aytek was na een solo nog dicht bij de aansluitingstreffer. Even later werd Tunahan gestuit op de rand van de 16 meter maar schoot de vrije trap vervolgens zelf veel te wild op doel. Toen bij een wel heel ongelukkig moment, waarbij Jesper uit zijn schoen scheurde en Max geblesseerd raakte, Abcoude vrij kon doorlopen was de wedstrijd wel gespeeld. Vlak voor tijd viel ook nog de 4-0.
Man van de wedstrijd: Aytek
Spits Aytek was zonder twijfel de beste man aan HFC-zijde. Vanuit zijn positie dook hij steeds goed op tussen middenveld en verdediging van Abcoude. Daardoor was hij constant aanspeelbaar en kon er via hem verder opgebouwd worden. Een aantal jaren geleden maakte Aytek nog deel uit van de selectie maar een knieblessure gooide roet in het eten. Bijna wekelijks toont hij zich de meest vaardige speler van het elftal. Maar waar hij normaal ook nog wel eens ‘stilvalt’, bleef hij nu de hele wedstrijd zeer actief. Ook bij balbezit van de tegenstander verrichte Aytek veel werk. Het was jammer dat hij zijn goede spel niet beloonde met een treffer. Op het beslissende moment was hij net niet doortastend genoeg en ook zijn schoten waren weinig gelukkig. Maar met zijn traptechniek zullen de doelpunten vroeg of laat weer komen!
Jaap Spee
