JG3 op de goede weg!

Tijdens de maandelijkse toernooitjes met NVC, Only Friends en DIOS werd er de afgelopen maanden wel steeds met enorm veel passie gespeeld, maar toch wel erg vaak verloren. Tegen soms wel wat grote spelers bij de tegenpartij, maar ook gebeurt dit af en toe, nu onze selectie uitbreidt in de breedte. Inderdaad: wij waren er wéér met twee teams onder leiding van vader Daan en vader Rob; en dat kun je niet van de andere clubs zeggen. Met andere woorden: als we ècht ons sterkste team opstellen, dan……………. maar zo werkt het niet.

 

Belangrijker is: vandaag in Nieuw Vennep werd er door KonHFC soms zelfs gewonnen en zagen we ook uitslagen als 6-7, 3-5 etc. voorbij komen. Dus de trainingen hebben resultaat, niet alleen het met de binnenkant van de voet spelen, maar ook, en vooral, door afspraken over wie in de voor- en wie in de achterhoede speelt.

Stijn en Deyel zijn bijzonder nuttige aanwinsten. Met voetbal-inzicht wisten zij steeds ook anderen als Tijmen en Daan in stelling te brengen. Toch zat het Daan, nota bene op zijn verjaardag, niet mee. Toch scoorden één wedstrijd Stijn en Daan een hattrick!! Maar Stijn: je moet echt iets aan je veters doen man.

Mohammed is een belangrijke sluitpost, een heerser in ons strafschop-gebied. Je weet altijd dat je op hem kunt vertrouwen, maar toch kijkt hij nog iets te veel naar Onana en gaat hij vlak voor zijn goal nog even pingelen. Wel leuk om te zien.

Ook mooi is te zien hoe Boaz en Taeke progressie maken, maar soms is het moeilijk voor hen om tot de laatste (of een na laatste) wedstrijd geconcentreerd te blijven. Komt later wel.

En Tom, ja Tom: hij blijft lachen en dromen tegelijk. Hij stal te show door bij een ingooi het publiek tot stilte te manen en vervolgens met de bal in de hand naar het doel te sluipen om zo een goal te maken: euforie (bij hem).

Nieuw was ook Merijn (nog niet in Kon HFC tenue), nog wat onwennig, want we zijn niet aan het korfballen. Nee, aan het voetballen en dat vergt af en toe wat meer power. Ook dit komt later wel. Dat had Israe al wel, steeds met volle overgave en zonder mekkeren van “auw, pijn”! Dat zien we vreemd genoeg op de training anders.

Het was een mooie dag en wel jammer dat Jordy op het laatste moment wegens ziekte moest afhaken.

Hans Wolf, 11 mei 2019

 

JG3 Overzicht