MO20: verlies met opgeheven hoofd
Na een sterk begin en tweemaal een voorsprong heeft MO20 toch nog een nederlaag tegen Purmerend geleden. In de eerste helft had HFC het beste van het spel. HFC zette goed druk op tegenstander en daardoor kwam Purmerend steeds weer in de problemen. Door mooie aanvallen over de zijkanten was HFC MO20 steeds gevaarlijk. Het ontbrak vaak aan een beetje geluk en een goede voorzet waardoor er in de eerste helft maar tweemaal werd gescoord. Het team verdiende meer loon naar werken.
Het eerste doelpunt was van grote klasse. Na goed verdedigen kwam de bal bij Neo Rock. Met haar middenveld collega’s Lieve Gilding en Jackie Bavinck, zaten ze er samen bovenop. Het was even wachten op de goede pass in de diepte. En toen die kwam van de voet van Neo was het direct raak. Het doelpunt van aanvalster Joy Verwaal was van grote schoonheid; vanaf rechts schoot Joy de bal diagonaal en hoog in de touwen. Een doelpunt waar menig voetballer jaloers zal zijn.
De tegendoelpunten kwamen doordat in de verdedigende stelling het team net niet goed genoeg inkomende tegenstanders kon opvangen. Daarbij was een ongelukkig puntje van een HFC-schoen in de tweede helft verantwoordelijk voor een eigen doelpunt. Als verdediger kan dat altijd gebeuren en gelukkig ving het team dat heel goed op. Maar helaas tellen dat soort doelpunten wel. De goed fluitende vader van Elena Dieker kon daar niets aan veranderen. De MO20 verdedigers Giulia van Wagensveld, opgeven staat niet in haar woordenboek, en de betrouwbare verdedigende zussen Annelein en Emma Jennen, de onvermoeibare verdedigers, en de sturende aanvoerder Elena stonden steeds weer aan de basis van aanvallen. Het bal veroveren en direct daarna een goede aanvallende voortzetting gaat ze steeds beter af.
Ook het tweede doelpunt was er een van grote klasse. Na tweemaal voor buitenspel te zijn terug gefloten was het daarna wel raak. Lieve Welvering pakte een pass op maat van uit het middenveld goed op en passerde haar tegenstander. Uit een bijna onmogelijke hoek wist ze vanaf de achterlijn toch de bal hoog in doel te schieten. Twee mooie doelpunten en veel goede aanvallen waarbij de gevaarlijke spits Jasmijn Linthorst net te weinig in stelling werd gebracht, waren niet genoeg voor de overwinning. Dat ondanks goed keeperswerk van in de eerste helft Emmy Volders en in de tweede helft Lieve G. Ook invaller Rosa van der Blom, onder toeziend oog van haar ouders, het tij niet keren. Zelfs een mooie pass met buitenkant rechts op een van de HFC-spitsen kon daar niets aan veranderen.
Zaterdag 9 maart aanstaande speelt het team thuis om 16.00 uur tegen KGB. Hopelijk is de ongelukkige blessure van Emmy dan weer herstelt. Steeds weer last krijgen van die zelfde rot blessure is onuitstaanbaar en dat was van haar gezicht goed af te lezen. Met droog en zonnig weer in aantocht, kunnen er zeker 20 ouders, broers en zussen aanwezig zijn! Langs de lijn een ‘twaalfde’ speler zou mooi zijn.
Maarten van Walsem
