O23-2: nu wel meer dan FIT
Een uitgeslapen O23-2 heeft in een zeer aantrekkelijke wedstrijd gewonnen van het Amsterdamse FIT O23-1. Werd de fitheid van ons team de afgelopen weken wel eens in twijfel getrokken, dit keer stond er een elftal dat van begin tot eind streed voor de overwinning. Geen moment waren we onder de indruk van de Amsterdamse bluf waardoor één van de betere ploegen in deze afdeling eigenlijk geen moment in zijn spel kwam. Met deze wedstrijd heeft de O23-2 laten zien wat het kan en daarmee de lat voor zichzelf weer wat hoger gelegd.
Aanvoerder Lucas koos voor de wind in de rug en zette daarmee het plan om FIT direct vast te zetten, kracht bij. Vanaf minuut één werd de minst gepasseerde verdediging onder druk gezet. Dat resulteerde in de nodige foutjes achterin waardoor al snel de lange bal werd gespeeld. Dat was weer koren op de molen voor onze ijzersterke verdedigers, die vrijwel alle duels wonnen. Het snelle uitvallen van Dylan met een enkelblessure was wel een tegenvaller. Terwijl keeper Boaz slechts eenmaal echt in actie hoefde te komen, moest zijn collega aan de andere kant constant alert zijn. Zo wist hij een inzet van Eren met behulp van een speler en de lat op miraculeuze wijze uit het doel te houden. Maar op een prachtige boogbal van Sam van ver buiten de zestien, moest hij het antwoord schuldig blijven. De uitblinkende centrale verdediger eiste even later opnieuw de hoofdrol op met een rake kopbal uit een voorzet van Jack. Met een verdiende 2-0 voorsprong gingen we rusten.
Natuurlijk ging FIT in de 2e helft op zoek naar de aansluiting. Maar onze aanvallers bleven bij toerbeurt doorjagen terwijl de middenvelders knokten voor elke meter. De aanvoer naar hun vaardige spits met Ajax-verleden kwam daardoor nooit echt op gang. Eenmaal in balbezit kwam hij amper los van Donald en Sam, daarbij gesteund door Nico. Boaz toonde andermaal aan een aanwinst te zijn met geconcentreerd keeperswerk. Toch kwam de aansluiting er via een kopbal uit een corner. En bij de gelijkmaker had FIT alle mazzel toen een klutsbal zomaar voor de voeten van de spits viel. De paal voorkwam daarna zelfs een achterstand. Maar waar de O23-2 voorheen zou wegzakken, werd nu de druk op de FIT-verdediging nog maar eens opgevoerd. Daan onderschepte een pass van de uitgelopen keeper, die niet anders kon dan zijn schot buiten het strafschopgebied met de handen keren: rode kaart. Met een harde en geplaatste vrije trap wist Jack gelijk elk Amsterdamse verzet te breken. Een voorzet van dezelfde voet, overtuigend ingeschoten door Aytek, bepaalde de eindstand op 4-2.
Jaap Spee
