De komende weken zal blijken hoe sterk HFC werkelijk is. Bulkend van het zelfvertrouwen de overwinningen aan elkaar rijgen is een stuk makkelijker dan jezelf uit een winterdip worstelen. Zeker als dat moet gebeuren met een selectie die weer wat krapper is geworden. Want hoewel de transfer van middenvelder Sam van Huffel naar de Poolse eerste divisionist Olsztyn nog niet voor de volle honderd procent rond is, gaat HFC uit van een direct vertrek van de technisch vaardige en onvermoeibare aanjager.

Vandaar dat Gertjan Tamerus hem tegen de Treffers niet in de basis liet starten. „Pas op vrijdag hoorde ik dat Sam er tóch bij zou zijn. Ik had toen de keuze al gemaakt om met Wessel Boer op het middenveld te starten.” Aanvankelijk werd Van Huffel nauwelijks gemist. Boer bulkt van de ervaring op de plek voor de verdediging en oogde als een vis in het water.

HFC begon fel tegen de ploeg uit Groesbeek. Al na acht minuten kwamen de Haarlemmers op voorsprong. Boer stuurde Tadmine weg die met een verlammende straatvoetbalbeweging doelman Niels Kornelis uitschakelde en vervolgens Floris van der Linden een niet te missen kans bood. De topscorer van HFC maakte zijn dertiende van het seizoen.

Ook na de 1-0 deelde HFC de lakens uit. Het wachten was op 2-0 en meer. Zou de taaie ploeg uit Groesbeek na vier jaar wapengekletter in de tweede divisie dan eindelijk eens worden verslagen door de Haarlemmers? Nee, dus. De zetel waarin HFC zich had genesteld bleek een schietstoel.

De narigheid begon toen De Treffers zomaar langszij kwam via een benutte vrije trap ruim buiten de zestien. Óf doelman Boks óf de muur stond verkeerd toen Boy van de Beek de bal halfhoog in de ongedekte rechterhoek lepelde. HFC raakte van de kook en was ineens geen schim meer van het sterke collectief van het eerste kwart van de wedstrijd. Vlak voor rust viel de 1-2. De intikker van Jermo Wilsterman voelde aan als een mokerslag.

Met de komst van Van Huffel na een uur kreeg HFC weer wat kleur op de wangen. Maar de kansen die ontstonden werden stuk voor stuk verprutst. Door paniekerige gejaagdheid kregen de ballen te weinig vaart, of werden juist veel te hard naast of over gepoeierd. Soms maakte De Treffers gebruik van de ruimte die HFC vanzelfsprekend prijsgaf. De 1-3 viel in de 85ste minuut. Dilivio Hoffman werd diep gestuurd, omspeelde de ver uit zijn doel gekomen Tom Boks en rondde af. De 2-3 van het hoofd van Andre Morgan viel in de toegevoegde tijd en kwam dus te laat om nog te kunnen jagen op een punt.

Koninklijke HFC: Boks, Lewis (82. Donald), Wilffert (62. Van Huffel), Morgan, Kok, Volkert, Boer, Noordmans, Weistra, Tadmine, Van der Linden.

Bron: Haarlems Dagblad, Rob Spierenburg