Koninklijke HFC en de laatste minuut. Het is de laatste weken bepaald geen gelukkige combinatie. Voor de derde zaterdag op rij veranderde bij iedere HFC-er in het ultieme slot de euforie over de zege in een bittere teleurstelling over de remise. Wie had dat afgelopen zomer kunnen bevroeden? De moeizame jacht op geschikt nieuw spelersmateriaal zorgde ervoor dat iedereen bij de ’Koninklijke’ ongezien had getekend voor 21 punten die inmiddels zijn verzameld.

Niemand had in juli en augustus durven dromen over een zevende plaats na dertien duels. Waarom dan de treurnis over een punt in de uitwedstrijd tegen het op de derde plaats staande Jong Sparta? Omdat HFC - met een beetje meer meeval - tot op heden zomaar over acht punten meer had kunnen beschikken met positie drie als volstrekt terechte plek.

De 200 toeschouwers die afgelopen dinsdagavond de koude trotseerden zagen al waartoe het huidige HFC allemaal in staat is. Gedurende grote delen van de oefenwedstrijd waren de Haarlemmers gelijkwaardig aan eredivisionist AZ. In de eigen tweede divisie was Koninklijke HFC vier dagen later in Rotterdam tegen Jong Sparta met gemak de betere ploeg.

„Het enige dat ik het team kan verwijten is dat we tegen Jong Sparta te weinig hebben gescoord”, analyseerde trainer Gertjan Tamerus. „We hebben zeker acht grote kansen gekregen. Ontstaan uit prachtige aanvallen. Als je daar slechts twee keer uit scoort, is dat te weinig. En daar betaal je in de laatste minuut de prijs voor.”

HFC nam na veertig minuten een dik verdiende voorsprong via Lars Weistra. Tien minuten na de rust die 25 minuten duurde vanwege een blessure van scheidsrechter Te Kloeze, kwam Jong Sparta langszij via Elayis Tavsan. De spits zou HFC in het slot pas écht pijn doen. Nadat Wessel Boer in de 66ste minuut de 1-2 maakte en de krachtsverhoudingen weer in overeenstemming had gebracht met de stand, leek HFC de zege zonder al teveel problemen over de eindstreep te trekken.

Maar ja, de laatste minuut moest nog komen. Was de overtreding van Oscar Wilffert nodig? Had de bal een actie eerder niet simpelweg het Kasteel uit moeten worden gerost? Hoe dan ook; Tavsan nam een korte aanloop en krulde de bal vanaf 25 meter met links over de muur. Via de vingertoppen van beide handen zag doelman Tom Boks de bal in de uiterste hoek draaien.

„Had ik er met één hand naartoe moeten duiken?”, vroeg Boks zich af na de 2-2. „Het heeft zo weinig zin om daar je hersens mee te pijnigen. Je neemt de beslissing om er met beide handen voor te gaan in een fractie van een seconde.”

Koninklijke HFC: Boks, Van Son, Morgan, Van der Slot, Wilffert, Volkert, Noordmans, Boer, Weistra, Eindhoven (85. Lewis), Van der Linden (89. Van Soest).

Bron: Haarlems Dagblad, Rob Spierenburg
Foto: Pim Hols