Voorafgaand aan deze wedstrijd was wel duidelijk dat deze twee teams normaliter uit gaan maken wie er kampioen zal worden. Het was dus een ware topper aan de Spanjaardslaan. Voor de G3 waren aanwezig: coaches Robert en Andée, Tom, Sam, Yorick, Jonas, Dennis, Bayani, Suze, Jac, Timo en Martijn. 

Om 12:35 floot scheidsrechter Hans Wolf voor de eerste maal, en meteen was duidelijk dat de twee ploegen aan elkaar gewaagd zouden zijn. De eerste minuten werd er zorgvuldig op balbezit gespeeld door HFC, maar echte kansen werden nog niet gecreëerd. Waterloo kwam een aantal keer door de verdediging heen. Maar gelukkig stond keeper Tom geweldig te keepen en omdat Jonas als laatste man ook zijn werk goed deed bleef het 0-0. 

Halverwege de eerste helft kende de G3 een hele goede fase met een aantal grote kansen. Bayani miste op een haar na de linker kruising, Jac schoot vol op de keeper, een voorzet van Suze werd door Timo net aan overgeschoten en ook Martijn schoot uit een goede positie naast. Echter was Waterloo ook gevaarlijk, en uit het niets werd het 0-1. Dennis en Yorick deden er alles aan om de bal tegen te houden, maar via de handen van keeper Tom ging de bal in de goal. Zwaar tegen de verhouding in, maar ja dat is nou eenmaal voetbal. 

Na deze goal kreeg Jac al heel gauw de kans op 1-1, maar zoals wel vaker deze wedstrijd was de keeper van hun in bloedvorm en hij pakte de bal heel knap in de linker onderhoek. Na deze kans kon Waterloo helaas nog de 0-2 vlak voor rust maken, omdat de verdedigers bij een corner bleven hangen konden ze counteren en dus was de ruststand 0-2. 

In de rust werd door coach Robert gezegd dat de G3 goed speelde, maar wat zuiverder moest passen en meer op goal mocht schieten. 

Begin tweede helft nam Jac daarin het voorbeeld, want nadat er via Bayani een corner was verdiend gaf Jac de bal voor, en werd de bal in eigen doel gekopt: 1-2. HFC was weer terug in de wedstrijd. 

In de hele tweede helft was HFC de betere ploeg, Timo, Suze en Bayani wonnen bijna al hun duels op het middenveld. Jac en Sam deden voorin ook alles goed. Maar die bal wilde er gewoon niet meer in. Heel frustrerend om te zien en mee te maken. Maar uiteindelijk is het niet anders. In de laatste minuut kreeg Bayani nog een kans op 2-2, maar hij schoot tussen twee verdedigers in op de keeper. De licht onterechte uitslag was dan ook 1-2. 

Wat moet je zeggen na zo'n wedstrijd? Het team heeft alles gegeven en dat was te zien, de passie en strijd waren niet normaal goed. En ook qua spel deed iedereen alles wat hij of zij doen kon. Maar helaas verlies je op een ongelukkige manier. Volgende week een nieuwe kans. 

Voor nu een goed weekend en tot de volgende keer. 

Groetjes van Bayani.