Slippertje in Volendam
En zo zit je als scribent van dienst zomaar op de Jaap Jonk Tribune in ons – misschien wel – bekendste vissersdorp. Bekend om de klederdracht, de zangkwaliteiten en voor ons voetballiefhebbers vanzelfsprekend de club die na vele jaren eindelijk weer eens mag optreden in de Eredivisie. Morgen komt FC Twente op bezoek en dan zal het ongetwijfeld wat voller zijn. Nu is ¾ van het stadion afgesloten. Het knusse stadion kan ruim 7.000 toeschouwers herbergen en daar komen we vandaag niet aan. Het bezoekende HFC bestuur zit aan de overkant in de zon op de Henk Kras tribune. Dat is letterlijk afstandelijk en toch ook wel een beetje ongezellig.
Jong Volendam kreeg het voorgaande weekeinde toen men op bezoek was bij Katwijk maar liefst 7 doelpunten om de oren. Geen goede start en een behoorlijke wake-up call. HFC daarentegen wist de winst thuis tegen Spakenburg binnen te slepen met twee fraaie doelpunten.
De audio in het stadion stond nog (of al) op standje 7.000 + toeschouwers, want het volume was oorverdovend. In de aanloop naar de wedstrijd werden we gefêteerd op vele Nederlandstalige hits (dat hoort toch wel bij Volendam vind ik), zodat ik nu weet dat iemand (Wesley Bronkhorst) ooit z’n hart verloren heeft aan die mooie Amalia, vroeger op de markt in Italia.
Jong Volendam liet zich deze keer niet verrassen en begon net als het elftal van HFC vol energie aan de wedstrijd. Het tempo lag hoog, wat ook voor beide elftallen resulteerde in veel balverlies. HFC bracht Volendam niet in de problemen en omgekeerd ook niet. In het tweede kwart kreeg HFC langzaam de overhand en creëerde steeds vaker en meer druk rond en in het strafschopgebied van de tegenstander, veel kansen leverde dat echter niet op. Volendam kon af en toe counteren zonder veel gevaar op te leveren. In de 33e minuut werd Sietse in het strafschopgebied bereikt en onderuit getrokken, door Jay Koorndijk. Scheidsrechter Mike de Bruijn aarzelde geen moment. Penalty! Gerry Vlak mocht de 11-meter verzilveren, maar schoot net iets te zacht en ook binnen bereik van de goed gokkende keeper Kayne van Oevelen in. Een penalty missen? Het kan gebeuren, maar even gingen de gedachten langs de lijn terug naar de goede oude tijd van de trefzekere Opoku. HFC combineert dat het een lieve lust is, maar komt niet tot afdrukken op het goal. De laatste pass wordt steeds onderschept. Aan het eind van de eerste helft breekt John Hilton op links door en via Noordmans komt de bal bij de opgekomen André Morgan, die verwoestend uithaalt. Een fantastisch en onhoudbaar schot, precies op de kruising. Buiten een eventuele schoonheidsprijs levert dat natuurlijk niets op! We gaan rusten met 0 – 0.
Na de rust zette coach Kiki Musampa drie nieuwe spelers bij Jong Volendam in. Bij HFC geen wijzigingen. Ook in de tweede helft had HFC licht de overhand maar kwam het niet tot echt hele overtuigende kansen. De enkele kopballen zijn net niet hard en scherp genoeg. Roy komt nog in het veld in minuut 60 en vervangt Daniel Camara Bos, maar dit levert te weinig extra druk op. Totdat Sietse uit een hoekschop (versierd door Roy, dat wel!) de bal weet in te tikken in de 72e minuut, maar de goal wordt afgekeurd wegens duwen. Wie dan? Langs de lijn (op de tribune zie je het beter, maar ik word onrustig van dat stilzitten) zagen we het niet. Maar Morgan leunde op Abdellah toen hij de bal naar Sietse kopte. (zie HFC TV!). Het zat HFC niet mee en na al die kansen en bijna-kansen (vaak net 1 pass te veel en JC zei het al “je moet schieten, anders ken je niet scoren”) bekroop mij het gevoel dat een oude en zogenaamd ongeschreven voetbalwet wel weer eens bewaarheid zou kunnen worden. “Als je zelf de kansen niet maakt, dan scoort de tegenstander.” Helaas was het in de 82e minuut zover. Quincy Hoeve krijgt de bal van een HFC-er op een presenteerblaadje voor de voeten en haalt uit. 1-0 voor Jong Volendam en dat zou ook de eindstand worden. HFC probeert van alles, maar zonder resultaat en Volendam haalt alles uit de kast en schuwt geen enkele overtreding om de winst veilig te stellen. Roy Castien wordt van achteren gevloerd door aanvoerder Jay Koorndijk (Geel) en Oud Volendammer John Hilton wordt even later keihard onderuit gehaald, wat dader Roviën Ostania het rood oplevert. Jong Volendam verdient onze felicitaties want het wint voor de allereerste keer van Kon. HFC. Een wedstrijd die HFC eigenlijk had moeten winnen. Laten we hopen dat het een “slippertje” was.
Wat ons positief kan en moet stellen is het feit dat we een aantal zeer belangrijke en ervaren spelers hebben zien vertrekken en dat deze eigenlijk niet gemist worden. Knap hoe de posities nu ingevuld worden. Guus Offerhaus als centrale verdediger speelt, alsof hij al jaren in dit team staat en is ook opbouwend en aanvallend een goede speler. John Hilton super inzet en dan hebben we nog een mooie bank en geblesseerden die op de weg terug zijn. Complimenten hiervoor aan onze staf. We hebben de mogelijkheid om er weer een heel mooi seizoen van te maken.
Komende week Noordwijk thuis, dan is Bert Vermeer scribent van dienst.
Erik Verspoor
Opstelling Jong FC Volendam: Kayne van Oevelen; Givairo Read (80. Rob Tol), Waleed Ait Abdellah (80. Vernon Addo), Jay Koorndijk, Casper Elberse; Joey Antonioli, Billy van Duijl (46. Milan Engelander), Imran Nazih (46. Roviën Ostiana); Leon Maloney, Ezechiel Fiemawhle (46. Quincy Hoeve), Jordi Blom
Geel: Koorndijk
Rood: Ostiana
Opstelling Koninklijke HFC: Mitchel Michaelis; Daniël Camara Bos (60. Roy Castien), Danny Hols, Guus Offerhaus, André Morgan, John Hilton; Gerry Vlak, Koen Tros; Jim Hulleman, Sietse Brandsma, Jacob Noordmans (84. Ruben Heeremans)
