De zijlijn
Binnen of niet? Heel Nederland op z’n kop. Ik vond dat Blind het heel goed deed. Beetje verwarring zaaien en dan toeslaan. Typisch Amsterdamse brutaliteit. Kunnen ze in Eindhoven niet aan tippen en zeker Schmidt niet. De scheids uitfoeteren (‘geef de schaal dan vandaag nog aan hen’). Wie doet dat nou. Schmidt dus. Ja, dan geel. Bij al dat gedoe zouden we de ‘gouden goal’ van Noussair Mazraoui bijna vergeten. Danny Makkelie bekeek alle beelden en wees vervolgens (terecht) naar de middenstip.
Over de doellijn is doorgaans veel meer te doen. Maar daar heeft de VAR dankzij de camera’s wel goed zicht op. Hij zit of hij zit niet.
De middenlijn. Dat vind ik echt een lijn die niet inspireert en ook niet tot veel gehannes leidt. Behalve dan misschien bij buitenspel. Maar ook daar heeft de VAR immer goed kijk op en trakteert de kijker op van die kaarsrecht op het scherm getrokken lijnen die exact aangeven wel of niet. Verder bij het begin van de wedstrijd en na de rust. Vroeger werd de bal nog wel eens keihard naar voren geknald. Nu altijd naar achteren. Want van achter uit begint het spel. Helaas gaat de bal dan almaar rond en spiedt men naar een gaatje om naar voren te gaan. Er staan tegenwoordig ook wel vijf à zes man in die achterste lijn. Geen doorkomen aan.
De lijn rond het strafschopgebied dan. Een dodelijke lijn. Bega je een overtreding binnen die lijn: stipschop. Ook hier bemoeit de VAR zich er graag mee. Werd het slachtoffer wel of niet een doodschop verkocht binnen die lijn. Binnen. Dan stipschop. Weer een lijn: de keeper moet zwaaiend of niet op de doellijn blijven staan. Heeft u ook gemerkt dat zwaaiende keepers zelden zo’n stipschop stoppen?
En dan de lijnrechter. In geval ‘Blind’ zal het wel een Randstedeling zijn geweest. Een Brabantse lijnrechter zou ongetwijfeld enthousiast gevlagd hebben. De man schijnt overladen te zijn met presentjes uit Amsterdam. Het zij hem gegund.
En de lijn zelf dan? Tegenwoordig altijd kaarsrecht en overal van dezelfde dikte. Ze worden ‘digitaal’ getrokken. Vroeger was niet alles beter maar de lijnen hadden wel karakter. Ze werden dan ook handmatig ‘getrokken’ door zo’n karretje dat geduwd werd door de terreinknecht. En dat hobbelde wel eens. Leo Damen wist er alles van! Mijn heimwee naar dit soort lijnen neemt bovenmenselijke vormen aan als ik de lijnen zie op de huidige velden. Veel te recht, veel te wit. Vooral die kunstgrasvelden lijken wel op een pingpong tafel. Al het menselijke is er af. En toch blijft ‘uit of in’ een heikel onderwerp.
Bij de Koninklijke vertellen de kenners de scheids keurig en onomwonden of de bal in of uit is. En zo hoort het ook. Daar gaat het blauw en wit fier bovenaan aan de VAR-loze Spanjaardslaan!
Joop van Schaik
