Zijn aanstaande vertrek bij IJsselmeervogels noemt Vlak, die deze week tekende bij de Haarlemse tweededivisionist, ’teleurstellend’. ,,Het is niet bepaald geworden wat ik er van had verwacht’’, aldus de voetballer die afgelopen zomer nog de deur bij FC Volendam achter zich dicht trok bij gebrek aan uitzicht op speeltijd.

Verbindingsspeler
Nu herhaalt die geschiedenis zich in Spakenburg. ,,Ik heb een gesprek gehad met de nieuwe technische commissie. De oude die mij heeft binnen gehaald is gestopt. Ze willen op een andere manier gaan spelen met twee controleurs en een echte nummer tien. Ik ben meer een speler die daar tussenin zit, een echte verbindingsspeler, die het moet hebben van zijn passing en zijn loopvermogen. Ik pas niet meer in dat plaatje.’’

Lang hoefde de Volendammer echter niet te wachten op nieuw perspectief. ,,Ik ken Jordy Hilterman nog van mijn tijd bij FC Volendam en had hem een bericht gestuurd of HFC een leuke club was. Als ik de verhalen hoor moet het een warme club zijn met ’normale’ mensen. Als dat zo is, hoop ik er nog lang te spelen.’’

Daar werd enthousiast op gereageerd. ,,Ze wilden me graag hebben en dat sprak me erg aan. Ze hebben daar een goede trainer (Gertjan Tamerus, red.), die vertrouwen in mij heeft uitgesproken en hij ziet in mij een belangrijke kracht. HFC wil graag voetballen met een goede opbouw van achteruit. Zo ben ik dat bij Volendam ook altijd gewend geweest en dat ligt me goed. Zoals het eigenlijk allemaal goed voelde bij HFC.’’

Nieuwjaarswedstrijd
Leuk extraatje is bovendien de jaarlijkse nieuwjaarswedstrijd tegen de oud-internationals. ,,Dat is niet de reden waarom ik voor HFC heb gekozen, maar wel heel leuk natuurlijk.’’

Bij HFC blijft Vlak op het hoogste ’amateurniveau’ actief. Een loopbaan als prof heeft hij afgesloten. ,,Ik werk nu vijf dagen op kantoor en in het begin was het wel even wennen om ’s avonds na het werk te trainen. Maar nu vind ik het een mooie combinatie. Voetballen op niveau en toch werken aan een maatschappelijke carrière.’’

Bron: Haarlems Dagblad, Richard Walraven
© Foto Ella Tilgenkamp