HFC – FC Lisse 1 - 4
Een kansloze nederlaag op een slecht moment en met een uitslag waarop niets af te dingen viel. Waren de afgelopen twee nederlagen van ons Eerste om verschillende redenen azijnzuur, deze nederlaag tegen het onderaan staande FC Lisse was gewoon slecht.
De elementen (constant regen en een beukend harde wind) waren bar en boos, maar dat gold dus voor beide partijen.
Zoals in alle jaargetijden stond ook in deze plenzende regen Jan Chris Heupers, gesecondeerd door Willem Schnitger, vrij en onverveerd aan het kassahok, omgeven door indrukwekkende plassen. Het veld zag er nog goed uit toen de wedstrijd begon, dus tot zover niets aan de hand. Mitchel Michaelis zal zich zijn terugkeer na een blessureperiode van enkele weken anders hebben voorgesteld dan een mooi laag gehouden schot van FC Lisse dat in de eerste minuut onhoudbaar in zijn doel verdween. 0-1.
Of het nou door die goal kwam of niet, maar FC Lisse oogde gretiger dan de onzen en zou daarna alleen maar groeien in de wedstrijd. Bij ons liep het niet, het regende (!) misverstanden en veel passes kwamen fout aan. De aanvallen en corners van FC Lisse, dat de wind letterlijk mee had, waren talloos en het was dan ook verrassend toen de razendsnelle Yassine Bouchnafa na een kwartier alleen voor de keeper van FC Lisse opdook maar helaas niet scoorde.
Het gladde veld veroorzaakte veel uitglijders aan beide kanten, maar voorkwam niet dat FC Lisse na een klein half uur met een fraaie kopbal scoorde. 0-2. Daarna weer een snelle doorbraak van Yassine die de bal vlak voor de keeper probeerde af te geven aan de mee opgekomen Cas Dijkstra die er nog beter voor stond, maar een verdediger van FC Lisse kon er nog net tussenkomen.
Op dat moment begon ik te hopen dat de schade tot de rust beperkt zou blijven tot 0-2, maar voor hoop was deze dag kennelijk weinig plaats. Ongeveer 10 minuten voor de pauze werd een goede voorzet door een aanvaller van FC Lisse binnengelopen. 0-3.
Pauze. Ik blijf op de tribune en ontwaar (het is nu toch een mistroostige dag) meer Lisse- dan HFC-supporters. De verleiding is groot om de HFC-ers bij naam te noemen, maar de ervaring leert dat je daar vreselijk mee moet oppassen. Inmiddels zie ik al enkele reserves van de onzen het veld opdraven: Roy Castien, Bram van Dongen, Niels Springer en Levi de Wilde zullen invallen. Met de wind mee gaat het vast beter worden.
Veel maakt het allemaal niet uit, al is de tweede helft qua scorebord journalistiek beter. Er wordt wel meer aangevallen, maar in feite is HFC onmachtig. Er is weinig variatie in de aanvallen en vooral vanaf links, waar veel ruimte voor ons wordt gelaten, zijn de voorzetten te voorspelbaar. Kansjes zijn er wel, maar FC Lisse creëert met uitvallen grotere kansen. De laatste twijfel verdwijnt na een uur, als FC Lisse de 0-4 scoort.
Het enige lichtpuntje valt een kwartier voor tijd te noteren, als Roy Castien ouderwets rustig en beheerst binnenschiet: 1-4. De spreekwoordelijke eer is gered. Maar nu is mijn trommel met cliché's dan ook wel leeg.
Volgende week krijgen we in Almere weer nieuwe kansen. Zo is voetbal ook. Heel veel succes!
Willem Padt
Opstelling HFC: Mitchel Michaelis, Max Veerman, Marijn Ploem, Ruben Heeremans, Danny Ramdjanamsingh (46' Levi de Wilde), Redouan Taha el Idrissi (46' Bram van Dongen), Cas Dijkstra (46' Roy Castien), Gerry Vlak, Jacob Noordmans (46' Niels Springer), Joas Kors (85' Mario Maeda) en Yassine Bouchnafa.