De eerste kansen in de wedstrijd waren voor HFC. Schoten van Chris en Huub misten net het doel. Pas na een kwartier was er de eerste grote kans voor WSV. Steeds meer kreeg WSV de overhand en werd HFC teruggedrongen. Een waar bombardement van wel tien schoten volgde op het Haarlemse doel. Keeper Kevin onderscheidde zich weer met een aantal spectaculaire reddingen. HFC dreigde overlopen te worden. Het overwicht op het middenveld werd te groot. Vlak voor rust sneed WSV dan ook twee keer soepel door de verdediging van HFC: 0-2.

Tijdens de rust werd afgesproken dat Huub en Giorno centraler op het middenveld zouden gaan spelen. Deze tactiek pakte goed uit. Het lukte WSV in de tweede helft nauwelijks meer een gevaarlijke aanval door het midden op te zetten. Steeds zaten of Huub of Giorno, en daarachter Carlos, er nu met een voetje tussen. In de achtste minuut onderschepte Giorno een pass op het middenveld en had ineens een vrij veld voor zich. Zo’n kans moet je Giorno niet geven: 1-2. Tien minuten voor tijd kopte Giorno uit een corner de gelijkmaker binnen: 2-2. Nog een keer veerde WSV op. Vijf minuten voor tijd kwamen zij na een vloeiende aanval weer aan de leiding: 2-3. WSV 1930 dacht de buit binnen te hebben. Maar op een manier die wij in vorige seizoenen kenden van Jesse Sluijter, maakte Huub zich vlak voor tijd nog een keer kwaad. Op hoge snelheid omspeelde hij alles en iedereen en hij had aan het eind van deze rush nog genoeg energie over voor een keihard schot: 3-3!! Tegen een in de eerste helft sterker WSV sleepte HFC een uiteindelijk niet onverdiend gelijkspel uit de strijd.

Hans van der Straaten