Na een kwartier aftasten van beide kanten, was het de O23-2 dat het initiatief naar zich toe trok. De ruimte lag daarbij vooral op de vleugels waar menig aanval via onze backs kon worden opgezet. Jack kwam over de rechterkant een aantal keren goed door en dat resulteerde uiteindelijk in een verdiende 0-1 voorsprong. Een voorzet werd door een PVCV verdediger in het eigen doel gewerkt. Daarna volgden verschillende goede kansen waarbij we via  Daan (net over de lat), Eren (op de paal) en Aytek (van de doellijn gehaald) nog het dichtste bij een treffer waren. PCVC stelde daar weinig tegenover. De O23-2 speelde als een team waarbij de linies dicht bij elkaar bleven en er weinig ruimte werd weggegeven. Maar met slechts 1 goal deed het zichzelf te kort.

PVCV leefde nog en een snelle gelijkmaker hielp de ploeg in de 2e helft terug in het zadel. Het werd ook nog eens geholpen met het uitvallen van de sterk spelende Donald, waarmee het aantal echte verdedigers aan onze kant verder werd uitgedund. De geblesseerde Wessel en Sam, noodgedwongen op doel, moesten we al missen. Het elftal raakte duidelijk uit balans en opereerde steeds meer als los zand. De linies lagen nu ver uit elkaar en PVCV combineerde er makkelijk doorheen. De 2-1 was dan ook geen verrassing. Gelukkig had de ploeg uit Vleuten ook problemen met de afwerking. Daardoor konden we een kwartier voor tijd weer op gelijke hoogte komen via een fantastisch afstandsschot van Seraph. Het was het sein voor de thuisploeg om nog één keer aan te zetten.  Omdat er bij ons al een aantal met de tong op de schoenen liep, overleefden we dat slotoffensief niet: 4-2.

Jaap Spee