Om daar te komen moeten de meiden in de tweede competitie in de Eerste Klasse wel kampioen worden. Op zich al een unieke prestatie voor een meidenteam van de Koninklijke HFC. Maar ook in de Eerste klasse kan nog voldoende worden geleerd, zo bleek vanmiddag. Omdat het bij ons ook vooral om leren gaat en niet zozeer om de stand op de ranglijst, had team manager Taco een tactisch bord aangeschaft. Je weet wel, zo eentje met van die rode en blauwe magneten. Als begeleidend team vonden we, dat de meiden wel klaar zijn voor wat tactische uiteenzettingen. Zo kunnen we makkelijker uitleggen waarom het zo belangrijk is, dat de laatste linie direct aansluit als wij de bal veroveren op de helft van de tegenstander. En hoe we moeten gaan staan als de tegenstander twee ‘bussen parkeert’ en met maar twee aanvallers speelt, zoals SDW vorige week. Ademloos luisterden de meiden naar de uiteenzetting voor aanvang van de wedstrijd.

Ook in de voorbereiding op een wedstrijd kunnen de meiden nog wel wat leren. Deze was ronduit rommelig. Sommigen kwamen te laat, omdat ze de ingang van het complex van OG niet konden vinden. En dat er geen veldje beschikbaar was om een goede warming-up te doen hielp ook niet mee. Als coaches voelden we de behoefte om met een kleine donderspeech, de meiden toch even wakker te schudden.

Maar dat bleek helemaal niet nodig. We startten in een iets andere opstelling dan normaal. Roos op rechtsachter, Jip centraal achter naast Cato en Esra rechts op het middenveld. Onze meiden startten furieus. Serieuze kansen werden gecreëerd, maar niet verzilverd. Dit ondanks de trainingsvormen van afgelopen dinsdag. Daarbij kwam, dat de OG-speelsters fysiek serieus verder zijn dan onze meiden. Net als vorige week tegen SDW speelden we vooral tegen meiden uit 2008, terwijl onze meiden geboren zijn in 2009 of 2010. De zwart-witte speelsters verdedigden met hand en tand (of in dit geval beter gezegd: met hand en mond…) en hielden lang de nul.

Tot Kyara er in de 20^e minuut één van haar fabuleuze slaloms uitgooide. De bal ging van haar linker naar haar rechter voet, terwijl ze 1-2-3 tegenstanders voorbij ging. De vierde vond het welletjes en maakt een overtreding. Maar ja, wel in het 16-metergebied, dus penalty. Aanvoerder Ayse ging vol zelfvertrouwen achter de bal staan. Zou Ayse de cursus “Zó schiet je een strafschop binnen” hebben gevolgd? Ze liet de grote keepster van OG kansloos: 0-1. Hopelijk volgt Oranje dezelfde cursus.

Over die keepster van OG gesproken… die kan er wel wat van zeg. Keer op keer kwamen Moxica en Dania op haar af, al dan niet weggestoken door Nina. Maar het duurde tot de laatste minuut van de eerste helft voordat Moxi, na een heerlijke pass van Kyara, zó hard en laag binnenschoot, dat zelfs de OG-keepster moest capituleren: 0-2. Ga je tóch iets lekkerder de rust in.

Tijdens de limonade gaven we aan, dat we trots op de meiden waren. Prima spel, technisch veel verder dan de tegenstander. En wat is hún grote kracht? Precies fysiek, dus probeer ut de duels te blijven. Daar heb je geen tactiekbord voor nodig. Toch was het makkelijker gezegd dan gedaan. OG gooide nóg meer energie in de wedstrijd. Vooral onze spitsen voelden dat, letterlijk. Onze verdedigers vloeden het, omdat ze meer onder druk werden gezet. Leermoment: hoe ga je om met een tegenstander die opportunistisch gaat spelen?

Met het bleef genieten van onze meiden. Eén moment zal ik niet snel vergeten. Onze keeper Jillian nam de keeperbal via Cato naar links. Daar vormde Cato met Esra en Ayse een driehoekje uit het boekje, genieten! In de omschakeling wisten we nog steeds veel kansen te creëren. Maar Nouhayla en Nina hielden het lang spannend. Tot 10 minuten voor tijd. De liefhebbers werden op hun wenken bediend. Nina nam een bal perfect aan en omdat ze altijd oog heeft voor medespeelsters, speelde ze Nouhayla feilloos aan, op de rand van het strafschopgebied. En lieve lezers: ik kan u niet uitleggen wát NouNou (voor de meiden) nou precies deed. Maar haar tegenstanders ook niet! Ze legde met één beweging drie OG-ers in de luren en schoot onberispelijk raak: 0-3. Nouhayla maakt gewoon liever mooie doelpunten, denk ik.

We voerden wat wissels door en OG ging de laatste 10 minuten nog fanatiek door. Maar onze verdedigers en keeper, maar ook onze middenvelders lieten zien, dat ze veel hebben bijgeleerd. Ze hielden de ruimtes klein en schuwden een schouderduw of tackle zeker niet. OG had een soort miscommunicatie tussen onze keeper en verdedigers nodig om te scoren: 1-3. Later die dag zou het Ajax niet lukken om een 1-3 voorsprong in een uitwedstrijd over de streep te trekken. Maar de tijd was te kort voor OG om het nog écht spannend te maken en de scheidsrechter af. 

En zo merkte mede-coach Nanco na afloop op, dat zelfs ik nu toch ook met een schuin oog naar ranglijst aan het kijken ben. Zijn onze meiden op weg naar een historische prestatie? Volgende week thuis om 09.00 uur tegen Haarlem Kennemerland gaan de meiden verder. Als u toch uw hond moet uitlaten, kom vooral genieten van ons spectaculaire team!

Bob Klijn