Als kind stond ik bij de Nieuwjaarswedstrijd met mijn vader langs de lijn. Als jongen zag ik mijn vrienden het tegen de Ex-Internationals opnemen en later kwam ik altijd kijken als ik in Haarlem was. Was ik in verre oorden dan miste ik HFC als ik de uitslag hoorde. Zo is het mij vergaan en velen met mij. De beslissing om de Nieuwjaarswedstrijd op 2 januari 2021 niet te spelen is logisch en niet logisch tegelijk.

Wat te verwachten van een jaar dat voor HFC zo onwerkelijk, zo buitenaards begint? Onverminderd veel wat het bestuur betreft. Ja, de eerste maanden zullen voetballend een rommelig beeld geven. Het is nog niet duidelijk wanneer hervatting van de competities plaatsvindt en hoe dat hernieuwde begin eruit ziet. We hebben meer scenario’s klaarliggen, waaronder een fietscompetitie tegen clubs uit de buurt. De focus blijft erop gericht om zoveel mogelijk leden zoveel mogelijk te laten voetballen. Met de interne jeugdcompetities is dat goed gelukt. Hartelijk dank jeugdcommissie, planner, wedstrijdzaken, complexbeheer, coaches, hekbewaarders, scheidsrechters en iedereen die hieraan heeft bijgedragen. Dank ook lieve ouders voor jullie support, zelfs achter het hek.

Al enige weken speelde de vraag, in de politiek maar ook aan de keukentafel, wat gaan we doen met kerst? Mogen we samenkomen en, zo ja, met hoeveel? Het is niet vreemd dat juist deze vraag ons bezig hield. Het virus heeft al zoveel genomen en verstoord: gezondheid, bedrijven, vakanties, dromen, elkaar ontmoeten. En dichter bij huis: onze competities, sporten voor senioren, een warm en vol clubhuis. Inmiddels is duidelijk dat ook kerst, feest van het licht in de duisternis, niet gevierd kan worden met wie ons lief is en dat lijkt dan juist in deze tijd net iets te veel. We begrijpen het, we doen het, maar we missen onze familie. En we missen meer.

De extra kabinetsmatregelen van afgelopen dinsdag laten zien dat we samen een lange adem nodig hebben om te komen tot een samenleving die weer herkenbaar is, met kleur op de wangen. De aanscherpingen zelf hebben voor HFC met name invloed op onze voetballers van boven de 18. Zij konden nog trainen in viertallen op 1,5 meter; dat zijn nu tweetallen geworden. Belangrijker is evenwel het geschetste traject. Na de 2 weken gelden weer de maatregelen van de gedeeltelijke lockdown tot half december. De KNVB heeft inmiddels een aantal scenario’s gepresenteerd, waarvan het meest optimistische is dat de competities half januari 2021 weer een aanvang nemen en worden uitgespeeld. Voor de Tweede Divisie zou dit betekenen dat er een dubbel programma komt met Pasen en Pinksteren en er ook een aantal wedstrijden doordeweeks plaatsvinden. Dat zou een pittige opgave zijn, maar onze voetbalhonger kan dat wel aan.

Wat te doen dezer dagen? Blij zijn dat we mogen voetballen of treuren dat er geen publiek langs de lijn mag staan? Het effect van het laatste treft het Eerste elftal en onze toeschouwers natuurlijk zwaar. Tweede Divisie en lege tribunes is als Haarlem zonder Lautje. Vele andere senioren elftallen malen hier wat minder om; er stond toch al niemand langs de lijn. Voor de ouders van onze jeugdleden is het natuurlijk ongezellig om in het weekend de Spanjaardslaan links te moeten laten liggen. Kortom, ja we zijn blij dat de bal nog rolt, maar echt wennen doet deze nieuwe werkelijkheid niet.

Ondertussen is HFC dagelijks intensief bezig om een bijdrage te leveren aan het terugdringen van Corona. Thuis omkleden, aparte looppaden op het complex, clubhuis dicht en elkaar blijven attenderen op de basisregels maakt dat we op een verantwoorde manier sporten. Daar waar zich besmettingen voordoen gaan wedstrijden niet door. We zitten met een zeer gemotiveerd team – Corona coördinator Wouter Rijpma en Hoofd Jeugdopleiding Caspar Dekker mogen hiervan niet onbenoemd blijven – dagelijks aan het dashboard om datgene te doen dat binnen onze mogelijkheden ligt. Vanaf afgelopen weekend is daar de maatregel van een verplichte registratie bijgekomen voor eenieder die 18 jaar of ouder is en ons complex mag bezoeken. Fijn dat u hier ruimhartig aan meedoet.

In wankel evenwicht was afgelopen week onze erevoorzitter Hugo Bettink. Tijdens een tenniswedstrijd op HLTC werd hij onwel en moest in VUMC worden opgelapt. Wij hielden onze adem in maar Hugo maakt het inmiddels gelukkig goed. Ook in die benauwde momenten liet onze erevoorzitter een belangrijke kracht zien die ons HFC’ers in de genen zit. Er wordt op de club vaak en veel gelachen. ‘Ik ben er nog hoor’, grapte Hugo toen ik hem geschrokken belde. En misschien moeten we vooral dit tussen alle serieuze zaken niet vergeten. Lekker te lachen.

Ik wens het Eerste elftal vanavond winst in de bekerwedstrijd en u allen een vrolijk voetbalweekend toe.

Dirk Jan Rutgers
Voorzitter Koninklijke HFC

We hebben samen met vrienden een zeilboot gekocht. Een Contest 31ht uit 1976 om precies te zijn. In juni stappen we voor het eerst aan boord in Kamperland. Toen een zomer zeilen in zonnig Zeeland. Heerlijk zoute cultuur, mooi open water. Daarna op weg naar Warns in Friesland, de toekomstige thuishaven. Via de Staande Mast Route, die loopt van Breskens tot Delfzijl, herontdekken we Nederland. Hoogtepunt is als we samen het Spaarne op varen. Wat is Haarlem toch mooi, zeker vanaf het water. Niet lang daarna stranden we bij de Haarlemsche (jawel met sch) Jachtclub aan de Mooie Nel. Ik was er nog nooit geweest en wordt direct getroffen door het verenigingsleven. We worden warm welkom geheten bij de vereniging die 500 leden kent, waarvan 100 jeugdleden. De vereniging houdt zelf een jachthaven in stand. Er gaat kaas rond en worst en er wordt veel gelachen. We lopen naar buiten en ik krijg een knipoog van vriend Hans: ‘Jij hebt je volgende column weer klaar’.

En zo is het.  Het is niet moeilijk om geïnspireerd  te raken door mensen die zich in onze stad verenigen om iets wezenlijks tot stand te brengen, in stand te houden en aan steeds nieuwe generaties over te dragen. Dag in, dag uit. Jaar in, jaar uit. De Haarlemsche Jachtclub uit 1917.

Ook een bezoek waard.

Dirk Jan Rutgers
Voorzitter Koninklijke Haarlemsche Football Club ‘HFC’

De bal rolt! Ons 142ste voetbalseizoen is begonnen. Wat zijn we daar geweldig blij mee. Na maanden van stilte en daarna voorzichtig wat trainen voelt het weer mogen spelen van wedstrijden als een bevrijding. Dat zoiets gewoons, zo zoet kan smaken. Of is het niet gewoon?

Afgelopen weekend viel alles op zijn plaats. In de ochtend vele jeugdwedstrijden in de zon. Het nieuwe O21 elftal dat in de vierde divisie uitkomt wint knap met 1-2 uit van MVV en Zaterdag 1 wint thuis met maar liefst 11-0 van Flamingo’s (6 keer Luc Steenkist!). Ook op de zondag mooie resultaten, waaronder een zegevierend Dames 1 bij Buitenveldert. Iets verderop in Tiel keek ons eerste herenteam bij TEC na 30 minuten met 10 man tegen een achterstand aan. Een prachtige tweede helft bracht de 1-2 winst. Kijk het nog maar eens terug. De Tweede Divisie is echt leuk, maar dat wist u al.

Dit keer geen column met vuurwerk. Hoe leuk en divers ook; een maandagavond op HFC levert dit niet op. Afgelopen maandag was daar geen uitzondering op. Maar we waren er weer en begroeten elkaar alsof er een paar zeereizen tussen hadden gezeten.
Eerst en rondje langs de velden. De O-18 en O-14 selecties trainen met passie. En dan ons vertrouwde clubhuis in. Marcel Geurts staat achter de bar, zijn cappuccino is gewoon ouderwets goed. Er vergaderen een paar commissies, waaronder de sponsorcommissie met daar nieuw in de gelederen Freek Wiesenhaan en Jolanda Ambagtsheer. Fijn om te zien.