Op 20 april 2024 overleed Gerrit van Laer op de leeftijd van 81 jaar. Gerrit was een begenadigd sportman, een eigenschap die vooral tot uiting kwam in zijn batting-prestaties voor zijn cricketclub HCC in Den Haag. Hij blonk tevens uit als  voetbalkeeper bij HCC’s zustervereniging HVV. Rond 1980 verhuisde Gerrit naar Bloemendaal. In 1982 meldde hij zich bij HFC en vond een plek in het Vijfde, dat voor een groot gedeelte bestond uit oud-eerste-elftalspelers. Na een tweetal jaren ging hij hockeyen bij de HC Bloemendaal en cricketen bij de CC Bloemendaal. Van deze laatste club is hij enige tijd voorzitter geweest. Begin deze eeuw meldde hij zich opnieuw aan bij HFC, niet als actief voetballer, maar als belangstellend lid dan wel donateur. Daarnaast maakte hij dikwijls deel uit van het golfteam van HFC voor de traditionele jaarlijkse ontmoeting met de Kennemer Golf and Country Club. Gerrit is aldus zo’n 25 jaar lid dan wel donateur van HFC geweest.

Op de foto: Vlnr: Jan Carel Luining, Ruud Onstein (bowler), Mar Flohil, Gerrit van Laer (aan bat) en Maarten Tuininga

Waar hebben we eigenlijk naar zitten kijken, vroeg menig aanhanger van onze club zich af na 90 minuten voetballen tegen Excelsior Maassluis. Zo was het maar net. Voor Excelsior stond er nog het nodige op het spel, voor HFC slechts de eer. De ranglijsten tonen uiterst hinderlijke streepjes. Een dikke streep boven nummer 18 en een wat dunnere streep boven de plaatsen 16 en 17. Excelsior stond onder de dunnere streep wat aangeeft dat de club aan de nacompetitie zal moeten deelnemen. Zover is het nog niet, want in de resterende wedstrijden verwacht de clubleiding dat zij net boven de streep gaan  uitkomen. Tegen HFC moest er gewonnen worden. Dat lieten ze duidelijk zien, vooral qua inzet maakten ze het iedereen duidelijk dat zij voor drie punten waren gekomen. In de pauze liet een bestuurslid van Excelsior zich ontvallen, dat wat hem betrof dit de beste eerste helft van het seizoen was tijdens een uitwedstrijd.

De wedstrijd stond in het teken van de Katwijkse ziekte. Daartoe werd rond het veld gecollecteerd ten behoeve van nader onderzoek. Door een weeffoutje in het gen stapelen eiwitten zich op in de bloedvaten van de hersenen die daardoor zwakker worden. De kans op een hersenbloeding wordt vergroot. Een, naar het schijnt, erfelijke aandoening vooral in de buurt van Katwijk.

De entree van de gladiatoren heeft niveau. Een goed bevolkt stadion. De bezoekers hadden de bollenvelden ongetwijfeld al eerder bewonderd, of ze zelf gepoot. Een vlaggenparade door de jeugd waarbij het Katwijkse oranje in de banieren enigszins was vergeeld. Een meisje als pupil van de week, knetterharde muziek. En dat alles op kunstgras met rubberen korrels. Niet gesproeid waardoor de prachtig gekleurde bal een onbetekenende grijze teint aannam. Een schril contrast met de weelderige kleuren van de bollenvelden, waar op sommige plekken de vloekende kleuren tegen elkaar aan schreeuwden. In geval van een dergelijke klederdracht zeg je onmiddellijk: “Uit die boel”.

Op de vroege en zonnige zaterdagochtend van 13 april 2024 stond er voor de G3 weer een thuiswedstrijd op het programma. De tegenstander was WSV 1930 G1. Het was de G3 tot nu toe nog nooit gelukt te winnen van deze opponent. Wie weet zou het deze zaterdag dan eens gaan lukken?

In korte tijd mogen weer aantreden tegen vv Katwijk. Thuis werd het een heel sterke 2-0 waarbij vriend en vijand het erover eens was dat Katwijk kansloos was. De vv uit Katwijk-Noord heeft een beetje wisselvallig seizoen. Na het verlies tegen ons wonnen ze van ADO’20, maar waren vervolgens kansloos tegen de Treffers en verloren ze thuis van Scheveningen. Vorige week was er herstel door de winst in de burenruzie bij Rijnsburgse Boys.

Wedstrijden bij vv Katwijk zijn vaak bijzonder. In het seizoen 2017-2018 werd Katwijk kampioen tegen Kozakken Boys in de allerlaatste wedstrijd. De week ervoor speelden wij, met onze trainer in de gelederen, een mooie wedstrijd op De Krom en wisten we met 1-2 te winnen. Vorig seizoen lagen we op koers voor een terechte 0-1, tot laat in de wedstrijd een klein foutje zorgde voor opluchting in Katwijk: 1-1. Kortom, er gebeurt vaak wel iets als wij uit spelen tegen vv Katwijk.

Na een geweldige serie hebben wij het afgelopen week afgelegd tegen AFC. De juiste energie ontbrak om de winst over de streep te trekken. Laat het een mooie revanche zijn om tegen Katwijk de drie punten mee te nemen naar Haarlem. Het wordt zaterdag prachtig weer en De Krom ligt op een half uurtje rijden van HFC. Komt u ook onze spelers en staf aanmoedigen?

Wouter Rijpma

Er zijn van die dagen...
Tja, dit soort wedstrijden zitten er ook tussen. Het ging zo goed. Een ongeslagen reeks (8), clean sheets en dus groot optimisme. Verhalen uit de kleedkamer: we gaan voor de vierde plek. Een tegenstander die de laatste jaren niet van ons kon winnen, sterker nog die wij herhaaldelijk met ogenschijnlijk gemak aan de zegekar bonden. Mooi weer, dat de kwade tongen die beweren dat we alleen met mooi weer goed spelen gelijk zouden moeten geven. Maar… een paar donkere wolken, als bij het betreden van het complex de GVR die normaal ons doel bewaakt, in burgerkloffie blijkt rond te lopen. Als blijkt dat Joas Kors nog steeds last heeft van een schop een paar wedstrijden terug. Maar voor negatieve gedachten is op deze stralende lentedag geen plaats. Er is tenslotte een brede selectie met voortreffelijke voetballers. Dus als we net zo fel en geconcentreerd spelen als in de tweede helft vorige week, dan gaat ook AFC eraan. Wielrenners zeggen wel: “ik had vandaag de benen niet”, trainers zeggen wel: “we kwamen niet goed uit de kleedkamer’’. Nou dit zijn precies de goede uitdrukkingen, die van toepassing waren op “het Eerste” deze zaterdag. De gebruikelijke felheid was in de kleedkamer achtergebleven. Er hing een soort loomheid over de ploeg. De prachtige 0-1 van Marciano Mengerink viel na een 20 minuten waarin sprake was van twee gelijkwaardige ploegen. Daarna kreeg AFC lichtelijk de overhand. Allemaal weinig opwindend. Na 35 minuten de eerste vloeiende aanval van HFC, die niks opleverde. “In de rust zal Gertjan de boel wel weer aan de praat krijgen”. Dat zou niet voor het eerst zijn. Helaas, het beeld van voor de rust bleef hetzelfde. Na een uur werden drie nieuwe spelers ingebracht. Yassine voor Robin, Xander voor Redouan en  Danny voor Levi. Deze drie brachten kortstondig wat leven in de brouwerij. Te weinig om het verschil te maken. Wessel verliet in de 69e minuut licht geblesseerd het veld en werd vervangen door Desevio. Wessel kan hoog springen maar Desevio doet niet voor hem onder. Maar HFC bleef achter de feiten aanlopen. Kleine foutjes werden met enige regelmaat gemaakt. Een daarvan leidde in de 77e minuut tot een vrije doorgang voor Wessel Been. 0-2. Joe van der Sar, die Mitchel (de eerder genoemde GVR) voortreffelijk verving, verrichtte in de 81 minuut nog een prima redding. We zullen maar zeggen dat iedereen al met z’n gedachten bij het aansluitende reünistendiner was. Dat was heel geanimeerd (de GVR was een van de quizmasters) en nostalgisch. Laten we hopen dat het inderdaad het laatste in ons oude clubhuis was.

Jaap Jong

Foto's: PRO SHOTS / Sonny Lensen

Op de zonnige zaterdagmiddag van 6 april 2024 mocht de G3 voor een thuiswedstrijd aantreden tegen Hugo Boys G3JM. Een aantal weken geleden werd er nog vrij kansloos met 5-1 verloren van dit team. De spelers zeiden onderling al dat er vandaag iets rechtgezet zou moeten worden.