Lezen: dat wordt natuurlijks niks. Toch waag ik het er op. Er zijn zelfs dichters en schrijvers die zich niet alleen aan schrijven over voetballen gewaagd hebben maar ook zelf de groene mat betraden. Nieuwsgierig geworden? Lees dan maar door.

Wat heb je eigenlijk aan lezen? ‘Nou niet veel’ hoor ik al. Zelfs de oplage van een goede dichtbundel haalt nauwelijks 800 exemplaren. En dan ook nog: ontlezing alom. Boekenlijsten op middelbare scholen zijn van een schraalheid die garant staat voor levenslange leeshaat.

Maar nu verder. Onze eigen oprichter Pim Mulier was een zeer veelzijdig mens: Elfstedentochten, oprichter van onze club (1879!), hardlopen, kunstverzamelaar (glas) en dichter/schrijver. Pim Mulier was bevriend met Frederik van Eeden die gek was op sport en tenniste met Herman Gorter. Van Eeden schrijft in zijn dagboek ‘zondag flink gefootballd in Haarlem’. Herman Gorter, overtuigd socialist, kreeg de (partij)wind van voren omdat hij van die ‘elitaire’ sporten beoefende: ‘Gorter gaat tennissen en voetballen met de Hilversumse bourgeoisie’.

Als kind stond ik bij de Nieuwjaarswedstrijd met mijn vader langs de lijn. Als jongen zag ik mijn vrienden het tegen de Ex-Internationals opnemen en later kwam ik altijd kijken als ik in Haarlem was. Was ik in verre oorden dan miste ik HFC als ik de uitslag hoorde. Zo is het mij vergaan en velen met mij. De beslissing om de Nieuwjaarswedstrijd op 2 januari 2021 niet te spelen is logisch en niet logisch tegelijk.

Wat te verwachten van een jaar dat voor HFC zo onwerkelijk, zo buitenaards begint? Onverminderd veel wat het bestuur betreft. Ja, de eerste maanden zullen voetballend een rommelig beeld geven. Het is nog niet duidelijk wanneer hervatting van de competities plaatsvindt en hoe dat hernieuwde begin eruit ziet. We hebben meer scenario’s klaarliggen, waaronder een fietscompetitie tegen clubs uit de buurt. De focus blijft erop gericht om zoveel mogelijk leden zoveel mogelijk te laten voetballen. Met de interne jeugdcompetities is dat goed gelukt. Hartelijk dank jeugdcommissie, planner, wedstrijdzaken, complexbeheer, coaches, hekbewaarders, scheidsrechters en iedereen die hieraan heeft bijgedragen. Dank ook lieve ouders voor jullie support, zelfs achter het hek.

Vanaf heden is de HFC ClubApp te gebruiken voor alle leden van HFC. Alle leden hebben op 29 december op het bij de HFC ledenadministratie bekende e-mailadres een uitnodiging gekregen. Inmiddels hebben vele mensen de weg om de HFC App te installeren gevonden gegeven het feit dat we inmiddels richting de 300 gebruikers gaan. De ingebruikname van de HFC app is een lang gekoesterde wens van het bestuur. HFC maakt voor de HFC App gebruik van de faciliteiten van All United, het platform waar ook de website op draait. Veel van de look & feel zal dus bekend voorkomen.

Afgelopen zondag reden Lucie en ik naar Den Haag. Ter hoogte van Zoetermeer zie je opeens het imposante complex van Nutricia opduiken. Een Nederlandse topper in de voedingsindustrie, met name voor baby’s en kleuters.

Even verderop schoot mij plots de naam Dick Bijleveld door het hoofd. Hij was jarenlang directeur van dit bedrijf terwijl hij zich tegelijkertijd verdienstelijk maakte voor HFC. Eind jaren 40 tot begin jaren 50  speelde hij zo’n 76 wedstrijden voor onze hoofdmacht. Later zou hij toetreden tot het bestuur als penningmeester.

Zo zijn er meer HFC-ers die hoog op de maatschappelijke ladder stonden, goed konden voetballen en later zelfs de club gingen leiden. Wie dan wel allemaal?

De woorden vaccin en vaccinatie komen we pas in de 19e eeuw tegen in het Nederlands. Ze kwamen overgewaaid  (hoe kan het anders) uit Frankrijk. Daar werden mensen ingeënt met een ‘vaccin’ een entstof tegen ‘vaccine’ (koepokken). ‘Vaccine’ was een verfranste  afkorting van de Neolatijnse vakterm  ‘variole vaccine’. Volgt u me nog?
Ik zit in de ‘dor hout’ groep, tachtig plus, niet ver van de dag des oordeels.  Ik snap het beleid niet goed. Geef toch eerst een prik aan al die nog zo gezonde veertig minners.

De enige reden dat ik me laat prikken is dat mij de toegang tot de Spanjaardslaan niet meer kan worden ontzegd. Daarbij hoop ik natuurlijk dat mijn leeftijdgenoten en vrienden die de pandemie hebben overleefd ook zo’n prik hebben gehaald. Wel bij de ingang even je arm laten zien of die lelijk ontstoken plek van de prik er nog wel zit. In sommige gevallen moet zelfs het met bloed en pus doordrenkte verband worden afgerold. De voorzitter houdt toezicht of alles conform de regels geschiedt.

‘Is moeilijk: ’t zijn er honderden geweest.
Maar toch. In mijn herinnering springt er één
telkens weer uit, een grijze zondagochtend
aan de Markettenweg op het achterveld

Zo’n onderling partijtje, om spelers voor
het derde en vierde uit te testen.
Ik draaide zo lekker. ’t Gras
was veel te lang niet gemaaid, je kon niet flitsen.

Maar toen kwam die pass van achteren, recht
door ’t midden, ik bukte me even en nam die bal
precies toen hij de grond raakte op mijn wreef.

Pleun Timmermans maaide zijn armen nog wel
wanhopig de lucht in, maar het net zinderde al.
Op zo’n moment ben je echt blij dat je leeft.

C. Buddingh (1918-1985)        Uit de bundel ‘de tweede zestig’