Gertjan nam het woord en ontpopte zich niet alleen als ‘de baas van het team’ maar ook als een humoristische spreker. En er was het nodige te bespreken, vooral omdat er een aantal spelers vertrekken, er prijzen werden uitgereikt en velen bedankt moesten worden. Tijdens toernooitjes op trainingsavonden bleek Daniël van Son met voorsprong de beste te zijn. Franklin Lewis verklaarde later dat het een crime is om tegen Daniël te spelen. “Hij is zo technisch dat hij je altijd passeert”, zei Franklin. Daniël kreeg dus de trofee als toernooiwinnaar.

Met de keuze speler van het jaar had Gertjan het moeilijk. Eigenlijk komt iedereen wel in aanmerking voor deze prijs. Daar kon hij wel eens gelijk in hebben, want het hele team presteerde fantastisch. Toch moet er één de winnaar zijn. De eer ging deze voetbaljaargang naar Lars Weistra. Een langdurig applaus viel hem ten deel, waaruit je mag afleiden dat ook zijn medespelers het met deze keuze van harte eens zijn. Een enorm beeld mag hij een jaar lang thuis koesteren.

Gertjan is blij dat de selectie nagenoeg intact blijft. Hij vond het lastig om spelers op de bank te zetten, want een hele week vol overgave hard trainen en dan geen speelminuten krijgen is, voor wie het ook overkomt, een teleurstelling. Nu  was de beurt aan Gerard van Rossum, die werd aangekondigd als een van de clubhelden van HFC. Verreweg de oudste speler in de tweede divisie, waar hij de laatste twee jaar als reservedoelman het doel toch regelmatig verdedigde. In de competitiewedstrijden die hij dit seizoen speelde hield hij steevast de nul. Gerard blijft behouden voor HFC en gaat aan de slag als keeperstrainer. Gerard heeft alle promoties van de laatste jaren meegemaakt. Als vaste doelman, tijdens de bekerwedstrijden, bracht dit hem bij o.a. bij Heracles Almelo en Cambuur.

Daan Driever is volgens Gertjan slachtoffer geworden van het te spelen systeem. Zijn inzet en uitzonderlijke sportieve gedrag maakte hem een puike kerel om in de selectie te hebben. Terloops werd nog opgemerkt dat zijn ouders geen wedstrijd hebben gemist, al speelde hun zoon maar weinig. Daan gaat naar Odin’59 in de derde divisie en daarbij wenste Gertjan hem heel veel doelpunten toe.  Ook Feyo Glim had grote verwachtingen bij zijn komst naar HFC. Dat is niet helemaal gelopen zoals hij het zich had voorgesteld. Een fijne kerel binnen de groep, maar kreeg helaas weinig speeltijd. Hij heeft bij HFC wel een leuke vriendin gescoord zodat zijn gedachte, samen op de bank, nog vaak richting Spanjaardslaan zal dwalen. Feyo wilde helemaal stoppen met voetballen, maar Gertjan heeft hem dat uit zijn hoofd gepraat.

Wessel Boer, hij gaat ondanks aanbiedingen niet weg. Hij werd genoemd omdat hij de meeste doelpunten voor HFC (11) heeft gemaakt. Als middenvelder en/of verdediger een knappe prestatie. Loet de Kwant heeft ook besloten te vertrekken en wel naar DSOV. Gertjan typeerde hem als een jong talent met veel bravoure. Loet keert zeker nog een keer terug op het HFC-nest. Mounir Mounji was aangetrokken als spits. Doelpunten maken dat kan hij. Hij steekt nooit onder stoelen of banken dat hij naar het betaalde voetbal wil. Helaas kende hij een aantal blessures en kwam de laatste maanden niet in actie. Gertjan was nog iets  opgevallen. Mounir viel eens in de 70 minuut in, scoorde in de 72e minuut en ontving in de 80e minuut een tweede gele kaart.

Koen Beeren werd neergezet als cultheld van de club. Koen is een van de weinige spelers in Nederland die in een keer doorstomen van de derde klasse naar de tweede divisie. Koen lukte dat en met succes. Helaas liep hij een zware blessure op, die hem bijna een seizoen lang aan de kant hield. Door zijn tomeloze inzet kon hij uitgroeien tot publiekslieveling. Koen gaat weer terug naar zijn oude club Bloemendaal in de derde klasse.

Ook Sem Kroon gaat ons verlaten. Heel veel speelminuten heeft hij niet gehad. Hij heeft sinds kort een baan bij de ABN dus daarom werd het, volgens Gertjan, voor hem dit een jaar van bank zitten. Hij zet zijn sportieve loopbaan voort bij ADO’20. Roy Casien had dit seizoen ook de pech door een zware blessure niet in actie te kunnen komen. De talentvolle jeugdspeler van Zandvoort gaan we volgend jaar terugzien bij onze tegenstander Spakenburg.

Jeffrey Sam-Sin wilde een punt zetten achter zijn carrière in HFC 1. Ook hij stond, door een ernstige blessure, lang aan de kant. Gertjan wil hem echter behouden voor de selectie, alleen al zijn aanwezigheid in de kleedkamer werkt positief.

Conditietrainer Frank Versteeg heeft zijn meerwaarde meer dan bewezen. Dat de selectie een topconditie had en heeft is vooral zijn werk. De mannen vreesden zijn aanwezigheid, want als hij er was moesten de heren afzien. Achteraf kunnen zij allen bevestigen dat het niet voor niets is geweest.
Frank neemt na een aantal seizoenen afscheid van HFC. Hij gaat nu de jeugd van Alliance’22 onder handen nemen.  

Gertjan maakte plaats voor, wie anders, Joop van Schaik. Joop altijd goed voor een gulle lach, bestempelde Gertjan als de Arsène Wenger van HFC, althans Joop hoopt dat Gertjan nog jaren bij HFC blijft. Daan Diever en Koen Beeren mochten uit zijn handen de welbekende blikken HFC-speld ontvangen. Na twee humorvolle gedichten droeg hij het woord over aan voorzitter Dirk Jan Rutgers.

Dirk Jan kwam als laatste binnen, omdat hij zich eerst had gemeld bij Vooges in Zandvoort. Als liefhebber van het mulle zand op zich geen onlogische gedachte.

In zijn toespraak benadrukte hij dat de spelers en de club in haar geheel nog niet beseffen wat de selectie dit seizoen heeft gepresteerd. Dat was en is heel bijzonder. Is hoog eindigen op de ranglijst van belang, vroeg Dirk Jan zich af.  Jazeker was het antwoord, dat hij zelf gaf. Wij horen in de tweede divisie. Deze zomer worden er lichtmasten geplaatst op het hoofdveld en dan beginnen onze wedstrijden om 15.30 zodat Haarlem (en omgeving), dat zich zo graag sportstad van Nederland noemt, precies weet waar men op de zaterdagmiddag moet zijn om voetbal op niveau te zien.

Tot slot maakte hij een diepe buiging voor de spelers en de staf. Het clublied werd ingezet. Daarna bleef het nog lang druk en oergezellig in Vooges.  

Eric van Westerloo