Een grote lach en een kleine traan

In het voetbal liggen vreugde en verdriet vaak dicht tegen elkaar aan. We hebben dat de afgelopen weken op de diverse (inter-) nationale velden mogen meemaken. Afgelopen weekend gebeurde dat ook in Leeuwarden, Amsterdam en op ons eigen complex. Waar hebben we het over?

 

 

De O-17-1 ging vrijdagavond al op stap naar Leeuwarden om daar de volgende dag de kampioenswedstrijd te spelen tegen de plaatselijke SC Cambuur. De mannen met de (technische) staf overnachtten in het Alibi Hotel. Dit is het enige hostel in Ljouwert (Fries voor Leeuwarden) en gehuisvest in de roemrijke oude gevangenis met een historisch (WO II) verleden. De jongens zijn prima opgesloten geweest in hun cellen want ze kwamen fris en fruitig aan op het sportcomplex van Leovardia alwaar SC Cambuur haar jeugd traint en laat spelen. Je vraagt je dan wel af waarom, ook voor Cambuur, zo’n belangrijke wedstrijd niet in het stadion gespeeld kan worden? Immers of Cambuur of Kon. HFC zou kampioen kunnen worden.

Ik ga ervan uit dat de vaste scribent zal berichten over de wedstrijd zelf dus ik hou me uitsluitend bij de uitslag. 2-3, ja u leest het goed, 2-3! Hoe gaaf is dat! En daarmee zijn de jongens van O-17-1 kampioen in de 2e divisie en speelt de nieuwe O-17 volgend seizoen 1e divisie! Hoe cool is dat! Historisch, zeer knap en een diepe buiging voor de boys en de (technische) staf!

Daarna mochten we genieten van de O-19-1 die op hetzelfde veld een paar uur later aantrad tegen Cambuur en ook zij sleepten met een 3-4 overwinning de 3 punten binnen.

Een paar jaar geleden keken we nog op tegen een BVO (Betaald Voetbal Organisatie) maar dat hoeft al lang niet meer en hebben we jongens rond lopen die regelmatig, al of niet in oefenwedstrijden, de betreffende BVO aan de zegekar binden. Ook Ajax en AZ nemen regelmatig hun pet af voor Kon. HFC. En ach, laten we duidelijk zijn, ons 1e team speelt maar 1 klasse lager dan de “echte” BVO’s, pakte ook zaterdag een knappe winst bij Kozakken Boys (1-2) en staan op een zeer verdienstelijke 4e plaats! Kon. HFC is met recht een top amateurvereniging; daar mogen we best trots op zijn!

Terugrijdend over de afsluitdijk kreeg ik het bericht door dat de O-13-2 bij ons thuis ook kampioen is geworden dus ook voor deze jongens en hun trainers een VAN HARTE GEFELICITEERD! Het kon zaterdag niet op met ook nog Duncan als winnaar van het Eurovisie Songfestival maar dat is een ander metier.

Toen ook de O-17-1 zondag periode-kampioen werd een dag later (ook jullie VAN HARTE GEFELICITEERD), dacht ik “ het wordt weer tijd voor een bericht” en vandaar dat ik met gepaste trots op onze club schrijf.

Maar waarom “de kleine traan” in de aanhef? De O-15-1 speelde voor lijfsbehoud in de 1e divisie en moest winnen van DWS, ooit een vermaarde club uit Amsterdam. Ondanks wederom goed voetbal en de nodige kansen, eindigde de wedstrijd in 0-0. Daarmee degradeerde de O-15-1. Is dat erg? Nee, helemaal niet. In ons Jeugdplan staat dat we een bestendige 2e divisionist willen zijn met af en toe een uitschieter naar de 1e divisie.

We leiden vooral jongens op en onder de bezielende en nooit aflatende leiding van Kelly Giessen, hebben de jongens zich fantastisch ontwikkeld en een zeer interessant seizoen gehad dat hen ervaring (spelen tegen BVO’s door het hele land) en verbetering gegeven heeft. Hoe mooi is dat? Dus ook voor Kelly (zijn staf) en de jongens maak ik een hele diepe buiging!

We gaan ons opmaken voor de diverse na-competities en de bekerfinale van de O-19-1.

Ben heel benieuwd wat voor moois ons dat nog gaat brengen.

Er is maar ene club…

Johan van Streun
Jeugdcommissie Selectiezaken

 

 

Eerdere berichten van de Jeugdcommissie Overzicht