Dat had verschillende redenen. In de eerste plaats het absurde aanvangstijdstip van de wedstrijd tegen de Kozakken, 18.00 uur! Wie verzint dat? Ja, de KNVB natuurlijk, maar waarom. Waarom niet om kwart voor tien ’s ochtends, of half negen ’s avonds of gewoon om half drie ’s middags waarop normale voetbalwedstrijden in de Tweede Divisie beginnen. Dat aanvangstijdstip van 18.00 uur maakte het voor mij onmogelijk om, zoals ik graag doe, met de trein en fiets naar uitwedstrijden van HFC 1 te gaan. We wilden er een leuk dagje van maken met een mooi fietstochtje op de OV fiets van Gorinchem naar Werkendam langs de Merwede, maar door de begintijd van 18.00 uur hadden wij dan om drie uur van  huis moeten gaan en waren dan om half elf  ’s avonds weer thuis gekomen. Dat vond ik een beetje te gek.

Kea had vervolgens een goed idee en stelde voor om ’s middags ruim voorafgaand aan de wedstrijd een fiets te huren in Werkendam en dan in de omgeving, Werkendam ligt tenslotte aan de Merwede en de rand van de Biesbosch, wat rond te toeren en op een leuk terras, aan de boorden van de rivier,  koffie te drinken en wat te eten. En zo kwamen we dus via Google bij meneer Nobel van ‘Nobel Tweewielers VOF’ terecht. We hadden om twee uur bij meneer Nobel afgesproken, maar dat werd drie uur vanwege een gedeeltelijke afsluiting van de A2, files op de A28 en weg opbrekingen in Werkendam.

De fietstocht werd een enorm succes. Het weer was prachtig, we konden zonder trui en/of jas op de fiets en genieten van de prachtige natuur. Denkend aan Werkendam zie ik breede rivieren traag door oneindig laagland gaan….. enz.enz. Het klopte helemaal, Marsman heeft het goed gezien. Maar er was nog meer. We stuitten op een groepje opgewonden vogelaars die met de gebruikelijk apparatuur het laagland stonden af te turen. Het bleek om de Steltkluut te gaan. Het zei mij niks, maar het moest heel bijzonder zijn. Deze vogel overwintert in (Zuid) Afrika en keert dan weer terug naar onze contreien. Dat schiep meteen een band, want dat doen wij ook. Ik mocht een van die grote kijkers van één van de vogelaars gebruiken en zag de prachtige vogel rondstappen in een weiland dat nog een beetje onder water stond. De steltkluut heeft inderdaad stelten die ook nog een beetje roodachtig zijn. Ik werd helemaal enthousiast en de vogelaars schoten hun bijbehorende camera’s vol met foto’s van deze bijzondere vogel. We namen afscheid en bedankten deze vogelkenners heel hartelijk voor deze beleving. Een terrasje aan de boorden van de Merwede was helaas niet voorhanden, maar met een drankje en een broodje kroket op het terras van Café Havenzicht waren we ook zeer tevreden. Vervolgens de fietsen terug gebracht naar meneer Nobel en op weg naar Sportpark De Zwaaier, het thuis van de Kozakken Boys. Ook daar een mooie ontvangst met koffie, broodjes paling, zalm, brie en americain filet. Naar mijn idee was Pieter Kalbfleisch de enige HFC supporter samen met Kooistra (ik noem hem altijd Tjibbe Joustra). Kooistra heb ik alleen gehoord maar niet gezien. En dan was daar nog Pim Hols de fotograaf, maar die komt voor zijn zoon en Paul Heizenberg de succesvolle manager van Jong HFC.

Wij zaten op de tribune te midden van de fanatieke aanhang van Kozakken Boys. Hoewel het programma boekje verzocht om ‘volledig respect voor spelers en staf van de tegenstander, respect voor scheids- en grensrechters en voor supporters’ werd aan dit verzoek niet voldaan. De scheidsrechter kon geen goed doen, zag het helemaal fout en was partijdig. Wij speelden een prima eerste helft en kwamen met 2-0 voor door doelpunten van Franklin Lewis en een penalty van Floris van der Linden. Franklin Lewis heeft sinds vorige week mijn hart gestolen. Vier doelpunten in twee wedstrijden. Tegen Kozakken Boys had hij maar een kleine kans nodig om de bal in de uiterste hoek te schieten. Hij is snel en handig met de bal en heeft een uitstekende conditie en is daardoor een voortdurend gevaar voor de vijandelijke verdediging. Volgens mij is hij toevallig in de spits terecht gekomen. Een gouden vondst, goed voor veel doelpunten in de toekomst. Hij heeft zijn doorbraak gemaakt. In de tweede helft kwamen we er niet meer aan te pas. Kozakken Boys drong aan, drong ons terug en scoorde al heel snel de 2-1. Maar verder kwam het niet al beleefden we diverse hachelijke momenten. De achterhoede onder leiding van Wessel Boer deed het prima. De lange voorhoedespelers van Kozakken Boys deden mij denken aan  de Steltkluut die ik ’s middags gezien had, maar dan alleen vanwege de rode kousen. Door de 2-1 nederlaag kon Kozakken Boys nog niet het periode kampioenschap bereiken, maar het krijgt volgende week nog een kans om deze titel te winnen in de uitwedstrijd tegen Scheveningen. Ik wens hen daarbij veel succes en hoop dat de scheidsrechter dan ook ‘partijdig’ is voor de bezoekende partij dat hebben ze wel verdiend na zoveel pech tegen de Koninklijke HFC.

Ruud Onstein