Voor de gemoedsrust van de spelers, van de technische staf én van de toeschouwers was het beter geweest als scheidsrechter Bos na twee minuten extra tijd had afgefloten. Dan had iedereen min of meer vrede gehad met de 1-1. Logisch als je tien minuten voor tijd na het missen van een hele rits kansen eindelijk gelijk maakt.

Maar de wedstrijd duurde 93 minuten. En in de laatste seconde van de laatste minuut was de verdediging inclusief doelman Van Leeuwen van Excelsior Maassluis volledig uit positie gespeeld. Invaller Feyo Glim werd in de zestien aangespeeld en zag van dichtbij het ongedekte doel lonken. Van de trouwe HFC-supporters achter de vijandelijke goal gingen de armen al omhoog. ’Jaaah!!”, klonk het.

Het werd nee. Glim schoof de bal langs de verkeerde kant van de paal. De scheidsrechter floot voor het einde van de wedstrijd. De armen van de fans bleven nog even in de juichstand staan en vielen toen slap langs de lichamen.

Weer was de kater groot. Maar deze keer minder aanhoudend. Want Koninklijke HFC had een uitstekende partij afgeleverd. Het door de wol geverfde Excelsior uit Maassluis werd bij tijd en wijle zoek gespeeld. Niemand die het serieus had bijgehouden, maar het balbezit zal zo’n 75 procent van de wedstrijd voor HFC zijn geweest.

Het enige aspect waarin de thuisploeg tekort schoot was scoren. Een niet onbelangrijke discipline in het voetbal. De kansen ontstonden bij bosjes. Maar afmaken zat er niet bij. Een schot bleef nèt te lang uit. Voor een uithaal werd één mannetje te veel gepasseerd. En als de trekker eens resoluut werd overgehaald, dan zat er een al dan niet bewust uitgestoken voet of hoofd tussen.

Vincent van den Berg van Excelsior aarzelde na twintig minuten niet toen hij in balbezit kwam na een verkeerd uitgevoerd dubbel driehoekje rechts in de Koninklijke verdediging. De aanvaller legde de bal goed en haalde van ruim twintig meter kiezelhard uit: 0-1. HFC raakte niet van de kook en hield het grote overwicht vast.

Dat na de rust Floris van der Linden kwam voor Tim van Soest was te begrijpen. Maar ook de lange aanvaller was niet doortastend genoeg. Met nog een half uur te gaan stuurde Gertjan Tamerus Khalid Tadmine het veld in. De messcherpe spits is weliswaar hersteld van een hamstringblessure, maar nog altijd niet kakelvers. Toch maakte hij het verschil. Tien minuten voor tijd liet hij zien hoe je met een kans hoort om te springen. Hij zag de bal van rechts komen en kopte in een flits op de lat. De verdedigers waren nog opgelucht aan het ademhalen toen Tadmine de terugketsende bal met rechts binnen schoot. Ook bij hem veranderde opluchting een kwartier later in frustratie.

Koninklijke HFC: Boks, Van Son, Wilffert, Van der Slot, Morgan, Volkert, Boer (89. Glim), Noordmans, Weistra, Van Soest (46. Van der Linden), Eindhoven (60. Tadmine).

Bron: Haarlems Dagblad, Rob Spierenburg
Foto's: Pim Hols