Hennie Kuiper
Hendrikus Andreas Kuiper is geboren op drie februari 1949 in Noord-Deurningen. Dat ligt bij Denekamp. Denekamp ligt bij Oldenzaal, Oldenzaal ligt bij Hengelo. Hengelo ligt bij Almelo en in Almelo is altijd wat te doen.
Hennie Kuiper dus, geboren op de boerderij te midden van vijf broers en één zus. Hennie doorliep de MULO en de UTS en werkte, totdat hij profwielrenner werd, als constructiebankwerker in een machinefabriek en als werkvoorbereider bij Holland Signaal in Enschede.
Maar Hennie Kuiper wilde zélf werken, keihard pezen op de fiets en trapte zich in de periode 1972–1989 niet alleen het schompes, maar ook naar de absolute wereldtop, te midden van kerels als Merckx, Moser, De Vlaming, Zoetemelk, Hinault en Thévenet.
Hennie Kuiper werd in 1977 Sportman van het Jaar en in Overijssel (dat ligt bij Denekamp) sportman van de eeuw, Hennie werd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau geslagen, hij won twee keer de Gerrit Schulte Trofee als beste renner van het jaar, hij won als Hennie Kwipèr de Prix de Ministre de la Jeunesse et du Sport en was in twaalf Rondes van Frankrijk het meest strijdlustig.
Die onderscheidingen krijg je als je alles wint wat er maar te winnen valt.
Reeds op zijn vijftiende zat hij scheef op de fiets omdat het frame niet goed was. Dat is nooit meer rechtgekomen, maar het belemmerde Hennie Kuiper niet om als enige én Olympisch Kampioen op de weg te worden (1972) én Wereldkampioen bij de profs (1975 – Yvoir). Het belemmerde hem niet om meervoudig Nederlands Kampioen te worden (zowel op de weg als veldrijden), om klassiekers te winnen zoals Milaan-San Remo (1985), de Ronde van Vlaanderen (1981) en die van Lombardije (1981). En bovenal: Parijs-Roubaix.
Hennie Kuiper kon niet demarreren. Hij fietste gewoon harder dan de rest.
Zo ook op die sombere zondag 10 april 1983. Geen zon maar wolken, regen, modder en heel veel kasseien. Veel mensen zaten thuis aan de buis. Al veertig kilometer lang demarreerde hij niet, hij fietste gewoon harder. Nog zes kilometer. In alle huiskamers werd deze zondag ineens gevloekt. Zijn achterwiel begaf het. Dat zou bij mij heel gewoon zijn geweest...
Schreeuwend, zwaaiend, bemodderd (alleen zijn tanden waren nog wit) stond hij in de berm, in de blubber. Thuis wilde je de buis wel kapotslaan. De volgwagens gleden over de kasseien alle kanten op, behalve die van Hennie, en het peloton naderde. De seconden leken minuten toen Hennie eindelijk een nieuwe fiets kreeg. En daarmee fietste hij weer gewoon harder dan de rest. Hij zette ze in Roubaix op minuten.
Als je gedurende 48 seconden naar de website van Hennie Kuiper gaat, komt er een balkje in beeld. Met de tekst: “Deze 48 seconden waren in het eindklassement van de Tour de France in 1977 het verschil met Thévenet”. In 1980 werd Hennie Kuiper weer tweede, nu achter Joop Zoetemelk. Twaalf keer stapte hij op, acht keer haalde hij Parijs. Hennie won drie etappes, waarvan twee op Alpe d’Huez (1977 en 1978). Hennie had de Tour drie keer kunnen winnen, maar droeg nooit de gele trui.
Het opsommen van zijn palmares is een avondvullend programma. Hij won 130 keer en werd 53 keer tweede. Hennie Kuiper fietste gewoon harder dan de rest. Niet voor niets heet zijn biografie: “Alleen vooruit”.
Sinds 1989 scheert Hennie zijn beenharen niet meer. Hij werd ploegleider. Hij stond aan de basis van de Telecomploeg en leerde Lance Armstrong bij Motorola het vak. Hennie Kuiper werd bondscoach, hij werd mede-eigenaar van Raleigh/Benelux en gastheer en pr-man van het Rabobank Wielerplan, dat nu zijn twaalfde jaar ingaat.
Hennie Kuiper was op 28 april 2006 te gast bij de Rabobank Zuid-Kennemerland waar de sponsorborrel van de Koninklijke HFC plaatsvond.
Jaarlijks beklimt hij nog Alpe d’Huez. Te midden van honderden wielerliefhebbers doet hij het voor. In 1998 zelfs met 560 mannen en vrouwen tegelijk. Het staat in het Guiness Book of Records.
Hennie Kuiper overwon zijn Twentse schroom. Op 25 maart 2006 doopte hij in het stadion van Oldenzaal (dat ligt vlak bij Denekamp) de Hennie Kuiper-trein. Hij koos daarvoor treinstel 45, want bijgeloop of niet: 5 – 4 = 1 en dat is de enige podiumplaats waar Hennie Kuiper op thuishoort.
Henk Uildriks.