Frans Derks
Frans Derks, voorzitter van F.C. Dordrecht en markant ex-betaald voetbalscheidsrechter, sprak de volle Dr. Spoelderruimte op een uiterst humoristische wijze toe, vooral met anecdotes uit zijn niet onbesproken carrière.
Tot zijn gehoor behoorden, naast de vele sponsors, ook Herman Kuiphof en Jos Staatsen.
Waar velen tot op heden niet achter de werkelijke leeftijd wisten te komen van Franciscus Petrus Derks, hij staat overal anders geregistreerd, wist de sponsorcommissie een uittreksel te bemachtigen van het bevolkingsregister in zijn geboortedorp Vaals, waarop niet alleen zijn goede leeftijd stond (op 1 november 2000 is hij 70 jaar geworden), maar ook zijn juiste namen stonden vermeld, waarvan Frans Derks moest toegeven niet geweten te hebben dat hij werkelijk zo heette.
Na de kostschool en het gymnasium studeerde Frans Derks machinebouw aan de TH in Zürich. Hij ging werken als bedrijfsleider bij de Kwatta Chocoladefabrieken en werd uiteindelijk technisch directeur bij het internationale schoonmaakbedrijf A.B.C.
In 1963 debuteerde Frans Derks als scheidsrechter in de Tweede Divisie en op 20 mei 1967 in de Eredivisie. Hij kreeg in zijn carrière 34 maal een vermaning van de scheidsrechterscommissie van de KNVB en nu nog, als voorzitter van F.C. Dordrecht, blijft hij de scheidsrechters kritisch volgen. Hij is er niet bang voor, dat ook de volgende week de wedstrijd van Dordrecht weer gefloten moet worden.
Frans Derks hechtte maar aan vijf van de 17 spelregels. Die vijf waren belangrijk. Hij weet nu nog niet hoe dik een paal of een krijtlijn moet zijn of hoe groot de goal. Dat is totaal onbelangrijk.
Frans Derks noemde zichzelf een sociale katalysator, want het publiek dichtte hem woorden toe (”hondenlul is voor mij een eretitel”), die ze liever tegen hun baas hadden willen zeggen, maar dat mocht niet. Hij werd ontdekt door een KNVB’er toen hij, na een handbaltraining van het Nederlands team, waarvan hij deel uitmaakte, op zijn racefiets en nog in sportkleding langs het Bredaveld fietste en 3000 mensen aldaar tevergeefs op de scheidsrechter wachtten.
Hij had geen ervaring, maar voelde meteen aan wat wèl en niet mocht. De KNVB haalde hem over om te gaan fluiten, overigens zonder cursus, want daarvoor had Frans Derks geen tijd.
Tijdens de wedstrijd Ajax - Telstar, uitslag 9 - 1, was Johan Cruyff, geheel tot ongenoegen van Piet Keijzer, voor de eerste maal aanvoerder. Johan klepperde met zijn mond vanaf het begin. Op een gegeven momen zei Frans Derks: ”Johan, jouw aanvoerdersband zit verkeerd.” Johan: ”Hoezo?” Frans: ”Je moet hem om je mond doen.”
Johan Neeskens maakte reclame voor Witte Katbatterijen. Frans Derks had zijn horloge vergeten en oriënteerde zich op de stadionklok. Hij floot zeven minuten te vroeg af en werd daarop geattendeerd door de grensrechter. Johan Neeskens: ”Wat mankeert er aan jouw klokje.” Frans Derks: ”Hij loopt op Witte Kat, Johan.”
Over de huidige scheidsrechters vindt Derks dat ze meer in de geest van de wedstrijd moeten fluiten. ”Luinge is de clown van het gezelschap. Hij heeft 1000 gele kaarten achter zijn naam staan en is er nog trots op ook. Uilenberg, de beste, moet verplicht stoppen en Mario van den Ende fluit in Nederland om het in het buitenland goed te mogen doen.” Scheidsrechter Schaap behoort sinds kort tot zijn vriendenkring.
Frans Derks werd gedurende één jaar uitgesloten van internationale wedstrijden omdat hij een Spaanse wedstrijd weigerde te
leiden, vlak nadat Franco vier jonge, rebellerende Spanjaarden had laten vermoorden.
Na afloop mocht Frans Derks vele cadeaus in ontvangst nemen. Flessen wijn en de traditionel HFC stropdas, maar ook een foto van een wedstrijd die hij in de jaren zestig bij HFC floot. Tot slot ook een HFC boxershort, mèt een schaar zodat hij zelf de pijpen kon afknippen.
Henk Uildriks