Hierna mocht ik via Leusden, alwaar JO17-1 (zat.) een knappe winst tegen Roda’46 boekte, naar Spakenburg. Hier speelde IJsselmeervogels tegen ons Eerste elftal. Club met een belangwekkende historie in de top van het amateurvoetbal. En wat een  indrukwekkend stadion. HFC was beter en won verdiend. Ik schrijf dat nog steeds met verwondering op. Wie had een paar jaar geleden durven dromen dat wij meedoen bovenin de Tweede Divisie? Lijkt toch wel iets om van te genieten. En daar op het kunstgrasveld in Spakenburg liep ook weer een uitstekend, nu, voetballende Tamerus. Met ook deze wedstrijd weer een aantal spelers uit eigen jeugd die meer dan goed meekomen. Maandagavond speelde dezelfde selectie van Ted Verdonkschot een wedstrijd tegen onze eigen G-Voetballers op een koud en sfeervol veld 2. Het was prachtig om te zien. Het plezier aan beide kanten spatte er vanaf.

En zo werden er in enkele dagen tastbare lijnen getrokken door onze mooie club. Dat smaakt naar meer.

Dirk Jan Rutgers
Voorzitter Kon. HFC