Het kost een paar centen maar dan heb je wel iets om als vereniging met trots op terug te kijken.
Maanden van voorbereiding komen samen in een paar uurtjes aan de Spanjaardslaan.
Het afscheid van Waling Westra als voorzitter van de 1 januaricommissie. Een commissie die verder geen leden telt dus zat Waling maanden zichzelf voor. De goedwillende dwazen die hem toch wilden helpen met de voorbereiding hebben het hem niet gemakkelijk gemaakt. Het bloed is onder zijn nagels vandaan getrokken, maar we zijn weer vrienden hoor.

Hoe groot moet de tent worden? Met twee mensen op een vierkante meter toch al snel 350 m2. Kan het groter, ja natuurlijk maar de kosten zijn dan weer navenant. Ons mooie clubgebouw kan zulke aantallen niet herbergen en waar laten wij de ex- internationals en hun familie. Wikken en wegen dus. Onze nieuwe barmanager Marcel Geurts bestelt zonder blikken of blozen duizend worsten en drieduizend broodjes, tig duizend kroketten en karren vol met flessen die een hoog percentage alcohol onder de dop hebben. Vijfduizend liter bier zou dat wel genoeg zijn?
Ik mag niet verklappen wat er is gedronken maar ikzelf, echt geen geheelonthouder, zou daar wel een jaar of twintig mee verder kunnen.

Ons terras is veel te klein dus plakken wij er maar een stuk aan vast en met een buitenbar is het ook daar tijdens de wedstrijd heeeeellllll gezellig. De Lavazza koffiebrander doet van alles voor de club, zodat wij in alle tenten hun machines en koffie hebben staan, slim toch?

Dan de tribunes natuurlijk. Met voor het eerst tribunes achter de doelen. Het begint zo de vorm van een stadionnetje te krijgen. De cricket screen werd een kopje kleiner gemaakt maar wie denkt er nu op 7 januari aan cricket. Bij meer dan twee friteuses en één oven smelten de zekeringen in de stoppenkast. Wat nu met duizenden watts extra. Zwart Techniek uit IJmuiden bracht uitkomst met een groot aggregaat. Mochten wij een weekendje lenen, toffe lui die jongens van Zwart. Mijn redder Rudolf Smit is zo aardig te komen helpen bij het aanleggen van bijna twee kilometer aan kabels voor het licht, de kachels, de ovens, de fituur, muziek en nog veel meer. Zonder Rudolf was er nu nog geen feest geweest. Arco stortte een vrachtwagen vol met kabels, haspels en zwerfkasten uit over het terrein en bouwde nog even snel een extra tentje voor de muntverkoop.

Hans van Laar heeft de bibberaties van het jaarlijkse bibbertoernooi maar ook dat was weer prima georganiseerd. Even een halfuurtje geen muziek omdat de stroom uitviel maar dat vonden de buren aan de Dreef en de tien kilometer daar achter helemaal niet zo erg. Dat Wouter van Eck een dubbele beenbreuk opliep was een naar moment voor ons allen. Uiteraard wensen wij Wouter een snel en volledig herstel toe. Prachtig uitgedoste teams waarbij pruiken, snorren en zelfs hele kostuums veld drie deden veranderen in Rio tijdens het carnaval was weer van Koninklijke klasse.

Met onze ladyspeaker Anja Kocks nog even de teksten en de namen van de spelers doorgenomen. Wijken we af van het Waling draaiboek, ja dat doen we. De eenmanscommissie staat op het veld en merkt er dus toch niets van.
Tien voor twee de buurvrouw van de Emauslaan belt om te vragen hoe vaak ze nog Life is Life te horen krijgt, want na vijf keer is ze het deuntje helemaal zat. Ach, leermomentje voor volgend jaar. Wie gaat dat onthouden? Ronald Duijtshoff komt helpen met de muziek. De geleende CD speler heeft enige bedenktijd nodig voordat er muziek uitkomt. Oefenen, tellen en proberen het juiste moment te kiezen. Van der Sar was niet verteld dat het Wilhelmus nog voorbij zou komen dus stond hij nog driftig handjes te schudden met zijn HFC opponenten.

Toch een mooi moment dat Wilhelmus, de volgepakte tribunes zijn helemaal stil. Dan breekt de strijd los en laat HFC zien een geduchte tegenstander te zijn voor de honderden interlands tegenover zich. Zoals het een Koninklijke club betaamd gaan ze er niet vol in maar laten de, in een enkel geval wat corpulente, tegenstanders in hun waarde. Iets meer ruimte en een iets minder tempo, geeft de Internationals de kans om leuke dingen te doen, iets waarvoor de 5000 toeschouwers zijn gekomen.

Scheidsrechter Dick Jol vond ik nogal partijdig. Iedere buiteling van een Oranjeklant werd met een vrije trap beloond. Die Jol trouwens niet meer gezien na de wedstrijd en dat vond ik jammer want hij is altijd goed voor een passende tekst, maar het was ook zo verschrikkelijk druk. Pieter Huistra, nu trainer van FC Groningen en een heel aardige kerel had het goed naar zijn zin op HFC en wil ook volgend jaar weer van de partij zijn. Maandag 9 januari vertrekt hij met FC Groningen op trainingskamp dus kon hij deze wedstrijd nog mooi even mee pakken. Net als Frank de Boer. Om achtuur ’s avonds vertrok het Ajax vliegtuig richting Brazilië voor een oefenpotje. Edwin Van der Sar had zowel honger als dorst. Broodje ham gehaald en een AA’tje. Het broodje ging er nog net in maar het AA’tje moest het afleggen tegen het zetten van handtekeningen. Ook Benny Wijnstekers, samen met Sjaak Swart, coach van de Ex Internationals vond het weer een hele happening en is in 2013 zeker weer van de partij.

In de tent woedt het feest al even. De bassen staan vol open en de jongste Uildriks vindt het nodig het clublied te gaan zingen waardoor de DJ even met lege handen staat. Het Geel Wit bestuur komt na afloop van de eigen nieuwjaarsreceptie nog even langs bij HFC. Kennelijk hebben ze ook bij Geel Wit iets wat op alcohol lijkt want de voorzitter wilde onze penningmeester wel eens knuffelen. Helaas zaten de buikjes in de weg. Klagers zijn er altijd en het doet ook pijn als je voor heel even je eigen clubhuis niet in kan. Maar als zelfs Piet de Krijger er niet in mag heeft toch niemand meer iets te klagen.

Uitgeput neem ik plaats achter de bar. Met een lieve dame van de NOS bespreek ik met een wit Van Tetering wijntje de organisatie van dit soort evenementen. Of ik alles heb onthouden dat weet ik pas in december als 2013 zich aandient. De politie komt op bezoek of de bassen wat lager mogen en of we op tijd met de muziek willen stoppen. En passant pakken ze nog iemand op bij de uitgang, waarom weet ik niet maar het zal mij eigenlijk een zorg zijn. De hulptroepen van de commissie van Waling houden het rond één uur voor gezien. Een laatste borrel en kijken naar de herhaling van Studio Sport. Dat had wel iets weg van goede tijden slechte tijden waar zowel Waling als onze secretaris figureerde bij de aankomst van Van der Sar. Zondag, zonder kater, de boel weer opruimen natuurlijk met Ton Geerling en zijn onvervangbare papiergrijpertje in de hoofdrol.
Kortom het was een mooie dag die HFC weer kan bijschrijven aan de lange reeks van geslaagde evenementen. Tot 5 januari 2013.

Eric van Westerloo