De wedstrijd leek aanvankelijk gelijk op te gaan zonder grote kansen voor beide partijen. Dante kwam vanaf links wel een paar keer goed door maar echt gevaarlijk werd het aanvankelijk niet. Tot de twintigste minuut toen Jesse hem in de loop aanspeelde, waarna Dante de bal in de verre hoek kon schieten. Onze openingstreffer was voor Alliance het sein om er een schepje boven op te doen. Met veel lopende mensen en een paar handige spelers er omheen werden we teruggedrongen op eigen helft. Verdedigend gezien bleven we gelukkig heel compact staan waardoor de groen-zwarten er maar moeilijk doorheen kwamen. De gevaarlijkste situaties ontstonden uit twee dwarrelballen, die allebei op miraculeuze wijze op de paal belandden. Vraag in de rust was hoe we het tij konden keren: meer druk naar voren of compact blijven verdedigen om de individuele kwaliteiten van de gasten te neutraliseren.

We kozen voor het laatste. En zoals Gijs, die zelf een prima 2e helft speelde, in de kleedkamer al opmerkte: Daan en Jack zijn onze belangrijke spelers. Zij namen het team na de rust dan ook op sleeptouw. Daan maakte als spits vele vuile meters en hield constant twee man bezig om vervolgens ook nog dreigend te zijn richting het doel. Jack dirigeerde het verdedigende deel en kwam tot een groot aantal goede intercepties, die werden gevolgd door goede passes. Mede daardoor kwamen we er in de omschakeling veel sneller uit dan voor rust met een aantal levensgrote kansen als gevolg. Rijk had goede loopacties maar wist ze niet met een doelpunt te verzilveren. Cas was gevaarlijk met enkele individuele acties maar ook sommige middenvelders en verdedigers kwamen in kansrijke positie. Het genadeschot bleef lang uit maar kwam er uiteindelijk vlak voor tijd toch via Daan.

Jaap Spee