Bij mijn weten is Poortugaal een van de weinige clubs, zo niet de enige, die beschikt over twee hoofdtribunes tegenover elkaar. De ene stond er al, de andere is op een dag ‘gewoon’ verhuisd. Verschil tussen de leden is er niet, ook niet tussen de twee voorzitters. De ene doet dit en de andere dat en samen geven zij leiding aan de club.

Poortugaal speelt in de top van de Vierde Divisie en is dus een tegenstander met wie rekening gehouden moest worden. HFC was gewaarschuwd. Het behaalde overwicht in het begin van de wedstrijd werd af en toe onderbroken door venijnige counters van de gastheren. HFC bracht zichzelf een paar keer in moeilijkheden met getreuzel en heen en weer geschuif in het eigen strafschopgebied.

Maar na een half uur viel de 0-1 en dat bleef zo tot de rust. Met ‘maar één doelpunt’ weet je dat je aan de bak moet. Gelukkig hadden we in Levi de Wilde een speler die onvermoeibaar over het veld zwerft en af en toe in de punt van de aanval opduikt. Onder het motto ‘asje niet schiet kenje niet winne’ poeierde hij de 0-2 in de hoek.

Maar onrust ontstond toen Poortugaal, gesteund door ca. 1.000 toeschouwers, de 1-2 binnenschoot. Gelukkig hebben we in Xander van den Berg een speler die ooit in een circus moet hebben gewerkt.  Via voorhoofd, lat, achterhoofd, keeper en een achterwaartse salto tekende hij de 1-3 aan, waarmee de strijd gestreden was.

Barendrecht – HFC 3-2
Deze keer mocht ik meerijden met voorzitter Dirk Jan Rutgers en commissielid commerciële zaken Arjan van der Kooij. Een vlekkeloze rit in de elektrische bolide van Arjan met de voorzitter op de achterbank. Ik heb wel eens slechter gezeten. Alleen dat vlekkeloze ging er wel uit bij de afgesloten aansluiting met de A15. De omleiding betekende het half uur dat we graag in de eveneens warme ontvangst van de Barendrechtse gastheren en -vrouwen hadden doorgebracht. Een snelle slok koffie werd gesmoord in het fluitsignaal van de scheids van dienst.

Erik Verspoor had in de voorbeschouwing al gewaarschuwd voor de kracht van het huidige Barendrecht dat tot op dat moment één puntje minder had behaald dan wij. In de bolide deelden wij de mening dat wij met een gelijkspel tevreden zouden zijn. Dat was ook bijna zo. Maar bijna is net niet. En dat kwam zo.

Kort na aanvang ontsnapten wij al aan een achterstand door het hierboven ook al aangevoerde heen en weer geschuif in het eigen strafschopgebied. Eén onzuivere pass en je hebt een serieus probleem. Dat overkwam ons twee maal. Gelukkig kwam er geen derde keer. Maar ook nu weer kwamen veel passes van HFC-zijde terecht bij de tegenstanders. En dat is voor hen leuk, maar het is niet de bedoeling van het spelletje.

Toch moest een penalty in de 27e minuut eraan te pas komen om HFC op achterstand te zetten. Voor zover ik het kon zien werd een tegenstander in het strafschopgebied aangetikt. De scheids stond er bovenop en wees gedecideerd naar de stip. 1-0 voor Barendrecht dus.

Vijf minuten later liep Levi de Wilde tegen een gele kaart aan. Da’s jammer en vooral niet handig, zeker omdat de overtreding in een volkomen ongevaarlijke situatie plaatsvond. Levi is een gedreven aanvaller die hard werkt en niet te beroerd is om verdedigend de helpende hand te reiken. Maar elke gele kaart is er eentje en op een dag is het kassa op een moment dat we elke speler hard nodig hebben.

Een paar minuten voor de rust ging onze gentleman-speler Gerry Vlak neer. Hij verstapte zich en moest zich laten vervangen door Maxwell Frimpong. In de rust wisselde onze trainer Redouan Taha el Idrissi voor Max Veerman. Deze hield het de hele tweede helft vol, dus de hoop is dat hij binnenkort weer volop inzetbaar is.

Na de hervatting ging HFC meer in de aanval en we kregen hoop op de gelijkmaker. Deze vervloog echter toen in de 63e minuut een mislukte voorzet via het lichaam van de ongelukkige Rano Bürger over de kansloze Mitchel Michaelis in de touwen vloog. Ik vind ‘een eigen doelpunt’ een waardeloze kwalificatie. Er zijn weinig spelers die een eigen doelpunt maken. Tenzij ze omgekocht zijn natuurlijk. Maar dit terzijde. Het criterium is nu eenmaal dat degene die de bal voor het laatst aanraakt, ook al is dat volkomen per ongeluk, als doelpuntenmaker wordt geclassificeerd.

Erger was dat drie minuten later de 3-0 een feit was, wat coach Gertjan Tamerus aanleiding gaf alles of niets te gaan spelen. Dico Jap Tjong maakte plaats voor aanvaller Marios Lomis en de moegestreden Levi de Wilde werd vervangen door Rabbi Mwenda. Dat dit een goede zet van de trainer was bewees Mwenda door binnen de minuut de 1-3 binnen te glijden. Rano Bürger liep vervolgens tegen geel aan en ook dat is jammer en vooral niet handig, zoals ik hierboven al opmerkte.

Trainer Gertjan Tamerus haalde Rano naar de kant en zette Franklin Lewis in. Deze bracht vaart over de rechter flank, waarna de Barendrechtse verdediging begon te wankelen. Zeker toen Xander van den Berg in de 82e minuut de 3-2 binnenliep. HFC ging stormen en het piepte en kraakte in Barendrecht. Keeper Michaelis meldde zich voorin bij de corners, maar na een paar minuten extra tijd kon de thuisploeg opgelucht ademhalen. Jammer voor ons, maar de vechtlust vergoedde veel.

Helaas moeten we enkele spelers nog steeds missen vanwege blessures. Om er een paar te noemen: Wessel Boer, Cas Dijkstra, Seku Conneh, Jacob Noordmans, Marijn Ploem en Danny Ramdjanamsingh,  terwijl pechvogel Niels Springer, naar ik vermoed, heeft moeten stoppen. Ik hoop niet dat we ook nog Gerry Vlak aan deze lijst moeten toevoegen. We hebben weliswaar nog wel een paar spelers achter de hand, maar dan is het echt op. Voor alle geblesseerden: spoedig herstel toegewenst. We leven echt met jullie mee. En voor de overigen: wees dus voorzichtig met de gele kaarten. We hebben jullie allemaal hard nodig voor een volwaardige competitie.

Het toetje kwam na afloop. Piloot Van der Kooij had het enige stukje gras tussen de auto’s, waar nog plaats was voor een auto van fatsoenlijke afmetingen, voor een parkeerplaats aangezien. En dat kan natuurlijk niet volgens de plaatselijke koddebeiers. Het briefje tussen de ruitenwissers was onverbiddelijk.

Opgewekt reden wij huiswaarts. Binnen drie dagen in het gezelschap van een erevoorzitter, een voorzitter en een coureur van klasse. Wie kan dat zeggen? Ik wel.   

Intussen is de nieuwe speelronde voor de KNVB Beker bekend. Het wordt voor ons een avondwedstrijd thuis tegen FC Emmen uit de Eerste Divisie, te spelen op het complex van AFC in Amsterdam.

Opstelling: Mitchel Michaelis (k), Ruben Heeremans, Rano Bürger (74’ Franklin Lewis), Redouan Taha el Idrissi, Gerry Vlak (43' Max Veerman), Jim Hulleman, Koen Tros, Dico Jap Tjong (67’ Marios Lomis), Jan Muller, Xander van den Berg en Levi de Wilde (67’ Rabbi Mwenda). 

Voor een korte samenvatting kijk op HFC TV.

Bert Vermeer