Ook de tweede drie punten zijn binnen
Het is natuurlijk wel een heel eind rijden. Niet minder dan 227 kilometer en ook weer 227 kilometer terug. De Asser Christelijke Voetbalvereniging is ook dit seizoen de vereniging die het verst is verwijderd van de Spanjaardslaan. Alleen voor Joop van Schaik is het vanuit Zwolle een soort van thuiswedstrijd. Na de lange reis worden we aan de poort hartelijk ontvangen door de heer Westerhof van ACV die mij voor de prijs van €1 een programmaboekje overhandigt. Door een gekke kronkel in mijn geheugen associeer ik ACV steeds met Azing Griever. Ik vraag de heer Westerhof daar naar, en hij bezweert mij dat dat echt een gekke kronkel is. Keeper Azing Griever heeft nooit bij ACV gespeeld en is er ook nooit trainer geweest. Overigens wel bij ongeveer alle andere voetbalclubs boven Zwolle.
ACV heeft volgens de heer Westerhof ook nooit een speler voortgebracht die landelijke bekendheid heeft gekregen. Wel hebben meerdere gerenommeerde trainers in het begin van hun carrière hier het vak uitgeoefend: Foppe de Haan, Hans Westerhof en Ron Jans! Na deze prettige ontvangst ontmoet ik in het clubhuis een aantal heren die een glaasje port aan het nuttigen zijn. Ik mocht van Koos en Lambert een foto maken en vertelde hen dat bij HFC soortgelijke types rondlopen die zich tijdens en na de wedstrijd laven aan het liefst oude port. Bij HFC heet dat gezelschap (het zijn vooral Zandvoorters, Adam Spoor is er een van) FC Port. ACV-er Koos vertelde dat zij als gezelschap geen naam hebben maar daar nu wel over gaan denken. Op mijn vraag hoe gristelijk ACV nu nog is, antwoordde Koos dat ACV nog steeds een nette club is, nooit op zondag speelt maar voor de rest betekent het niet veel meer. Hij vertelt me dat de club vlak voor de oorlog is opgericht door ene Gerben Wielenga, leider van de Gereformeerde Knapenvereniging. In de kerkbode werd een oproep geplaatst om te komen tot de oprichting van een christelijke voetbalvereniging. Daar kwamen 83 gereformeerde knapen op af. Eerst onder de naam de Zwaluwen, maar omdat die naam al was vergeven, konden de knapen niets anders verzinnen dan de Asser Christelijke Voetbalvereniging. Alleen de naam van de businessclub van ACV De Zwaluw herinnert daar nog aan.
Waar HFC in de eerste wedstrijd van het seizoen oerdegelijk Excelsior Maassluis aan de kant zette, speelde ACV die middag in Amsterdam tegen AFC en behaalde met een heel jonge ploeg een verdienstelijk gelijkspel. HFC verscheen in precies dezelfde opstelling als tegen Excelsior in Assen aan de aftrap op het volgens Gerrit Peijs prettig bespeelbare kunstgrasveld. Vorig seizoen werd de wedstrijd in Assen een gelijkspel (0-0) en kreeg HFC thuis met 2-4 dik op de broek. Het jonge ACV begon met ontzettend veel energie aan de wedstrijd. Al in de tweede minuut moest Wessel in een lange sprint zijn meerdere erkennen in spits Arnoud Bentum. Gelukkig voor HFC schoot Arnoud de bal over het doel. ACV zette veel en hoog druk. Met een paar snelle mannen op de vleugels duwde ACV HFC in de verdediging. De ACV-voorwaartsen renden als de brandweer heen en weer om te proberen de opbouw bij HFC te verstoren. Echte kansen kreeg ACV door dit energieslurpende spel overigens niet. Na een kwartier was Levi de Wilde wel bijna succesvol. Een weggekopte corner werd door Levi van buiten de zestien op de bovenkant van de lat geschoten. Kort daarna moest Mitchel toch aan de bak na weer een snelle uitbraak over links. Langzamerhand ebde de energie bij ACV weg en kwam HFC meer voor het doel van de ACV-ers. Keeper Max Wolfs trad een paar keer aarzelend of slordig op en heerste niet over het strafschopgebied zoals Mitchel. Vlak voor de rust werd een pittige overtreding op Ruben door Boy Spijkerman met geel bestraft. Het zou de enige kaart van de overigens heel sportieve wedstrijd blijven. Na het aarzelende begin nam HFC in de eerste helft geleidelijk het heft in handen. Het ervaren en balvaste hart van het elftal met Wessel, Jim, Ruben, Koen, Gerry en Jacob ging steeds makkelijker voetballen en steeds meer naar adem happend holden de ACV-ers achter de HFC’ers aan. Toen scheidsrechter Rick Sturm voor de rust floot stond het dus nog steeds 0-0 en had ik nauwelijks grote doelkansen gezien.
Na de rust ging ACV met hernieuwde energie van start. Weer werd HFC naar achteren geduwd. Aan de andere kant werd een heel lichte (Frans Crul en Geard de Graaff naast mij op de tribune: niets aan de hand) overtreding op Wessel bestraft met een vrije trap voor HFC een paar meter buiten het strafschopgebied. Een kansrijke positie. Keeper Max Wolfs liet toen zien dat hij echt wel aardig kan keepen. Hij tikte de vrije trap van Gerry naast het doel. Het offensiefje van ACV leverde een schot in het zijnet op van Max Hamelink. Maar na een kwartier was het weer HFC dat de overhand kreeg. Drie gevaarlijke aanvallen op snelheid telde ik. Eerst ging Redouan er vandoor en zette voor op Rano wiens schot werd geblokt. Kort daarna was het weer Rano wiens volley voorbij de tweede paal na een corner ternauwernood werd gekeerd, maar de attente Jim tikte de rebound binnen: 0-1! Weer Jim Hulleman, zijn tweede in dit prille seizoen. Een minuut later schoot Levi de bal net over het doel. Het wisselen begon bij ACV. Uitgeput verliet Arnoud Bentum het veld. Voor hem in de plaats kwam de geblokte Ibrahim Sillah. Ibrahim ging op het middenveld spelen en Pascal Huser verhuisde naar de spits. Toen in de 70e minuut Xander van den Berg er in kwam voor Redouan gebeurde wat wel vaker gebeurt als Xander het veld betreedt: het team kreeg een boost. HFC werd sterker en sterker en geen moment leek het erop dat er nog een gat zou vallen in de Haarlemse defensie. HFC was comfortabel aan de bal en “in control”. ACV ging weer wisselen en in de 78e minuut werd de wedstrijd beslist. Een pass over de hele van rechtsachter naar linksvoor werd door Xander richting doel gekopt. Verdediger Nande Wielink dacht deze bal rustig terug te kunnen koppen op zijn keeper, maar die stond niet waar Nande hem verwachtte. Uitermate knullig rolde deze bal het doel in. En weer net als tegen Excelsior had HFC geen enkele inbreng bij het beslissende doelpunt van de wedstrijd. Joop van Schaik stond achter het ACV-doel en troostte de keeper met de woorden: “Je had hem bijna!”. Cas en de onvermoeibare Jacob gingen eruit en nieuwelingen Jan Muller en Dico Jap Tjong kwamen erin. In de blessuretijd kregen Marios Lomis en Franklin Lewis nog een paar speelminuten op de plaatsen van Koen en Levi. Ook de tweede drie punten waren binnen.
Opstelling Koninklijke HFC:
Mitchel Michaelis, Rano Bürger, Ruben Heeremans, Wessel Boer, Jim Hulleman, Redouan Taha el Idrissi (70’ Xander van den Berg), Gerry Vlak, Jacob Noordmans (82’ Dico Jap Tjong), Koen Tros (91’ Marios Lomis), Cas Dijkstra (82’ Jan Muller) en Levi de Wilde (91’ Franklin Lewis)
Doelpunten:
58e 0-1, Jim Hulleman, 78e 0-2 eigen doelpunt Nande Wielink
Hans van der Straaten
Kijk op HFC TV voor een korte samenvatting