Voor Kozakken Boys daarentegen waart het spook van nacompetitie en degradatie nog rond. Mijn neef Piet van der Straaten (onze opa’s waren broers),  Werrekendammer en fervent supporter van Kozakken Boys, vertelde mij dat één punt vanmiddag waarschijnlijk voldoende zou zijn om het vege lijf te redden. Dat het er voor Kozakken Boys nog om spant was niet te merken aan de publieke belangstelling. De Haarlemse belangstelling voor deze laatste uitwedstrijd was trouwens ook zeer beperkt: vier bestuursleden, onze erevoorzitter, Joop van Schaik, Pieter Kalbfleisch, Jitse Kooistra en uw schrijver.

Gertjan Tamerus kon toch niet met zijn vertrouwde opstelling beginnen. John Hilton en Joas Kors konden niet spelen. Voor hen in de plaats startten Cas Dijkstra en Jacob Noordmans in de basis. Op het moment dat scheidsrechter Hartman voor het begin van de wedstrijd wilde fluiten greep tot verbazing van iedereen de voorzitter van Kozakken Boys de microfoon om afscheid te gaan nemen van vier personen die bij de club vertrekken. Zij kregen allemaal een toespraakje en een bos bloemen. Ondertussen stonden de elftallen op het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter te wachten. En toen moest ook nog de pupil van de week vanaf de middenstip richting het doel van Mitchel. Dat duurde even, want het was een heel kleine pupil en deze pupil besloot naast te schieten, waarop de scheidsrechter besloot dat de pupil het nog een keer mocht proberen. Dit keer niet vanaf de middenstip maar gelukkig vanaf de penaltystip. Het duurde en duurde. Om 15.38 uur ging de wedstrijd van start.

De wedstrijd kwam traag op gang. Beide partijen speelden de bal rond, waarbij de bal bij HFC net iets soepeler van voet tot voet ging. Pas in de 5e minuut werd voor het eerst op een doel geschoten. André Morgan mikte naast. In de 12e minuut volgde er pal voor de ogen van de scheidsrechter een harde tackle op André Morgan. De scheidsrechter had nog geen enkele keer voor een overtreding gefloten maar was in dit geval zeer beslist. Rood. Frenk Keukens kon gaan douchen. Aanvankelijk leek het wegsturen van de Kozak weinig effect te hebben op het vertoonde spel. Scott Calderwood, de coach van Kozakken Boys, bleef wel minutenlang mopperend langs de lijn op en neer lopen. Gertjan spoorde zijn mannen aan het tempo op te schroeven. Scott had er beter aan gedaan zijn verdediging te reorganiseren dan zo te lopen mopperen, want niet veel later kreeg André alle vrijheid in de zone van de weggestuurde Keukens om de bal scherp voor het doel te brengen. Sietse dook de fraaie voorzet even fraai binnen: 0-1!

Bij basketbal en hockey kennen ze het al iets langer. De wedstrijd bestaat niet meer uit twee helften, maar uit vier kwarten. Halverwege de eerste helft besloot de scheidsrechter tot een drinkpauze. Met temperaturen onder de 20 graden lijkt dat toch niet nodig. De coaches grepen de time-out dankbaar aan om de manschappen nadere instructies te geven. “Die linksback van HFC mocht niet meer zo veel ruimte krijgen!”. Na de drinkpauze werden de Kozakken dreigender. Veel fysiek spel en lange ballen. De bonkige spits Johnny Lommens vocht stevige duels uit met Ruben. Na een half uur liet deze Johnny zien dat hij ook kan koppen. Twee keer werd de lat geraakt. Daar tussendoor kopte Jim Hulleman voor HFC op de lat.

HFC begon gretiger aan de tweede helft dan de Kozakken. Jacob kreeg in de 48e minuut alle ruimte en zijn wippertje over de doelman werd nog net door Zakaria binnengekopt: 0-2. Kozakken Boys leek definitief verslagen. Met 10 man het technisch superieure HFC nog verslaan leek een onmogelijke opgave. Maar Johnny Lommens bleef beuken en sleuren en ook rechterspits Dilivio Hoffman werd met zijn snelheid dreigender. In de 52e  minuut viel er op de linkerkant van HFC een gat waar Johnny Lommens vol energie in spurtte. Mitchel was kansloos: 1-2. Kort daarna viel de ogenschijnlijk geblesseerde André uit en kwam Tom Carbaat voor hem in het veld. Cas Dijkstra bereikte vanaf de rechterflank met een lange crosspass Tom Carbaat op de linkerflank en zijn eerste balcontact was een perfecte voorzet die Sietse makkelijk kon binnenkoppen. Een prachtig doelpunt: 1-3! Kozakken Boys ging steeds meer alles of niets spelen. In de 72e minuut werd een voorzet van Dilivio Hoffman door Johnny Lommens binnengekopt: 2-3. Het bleef daardoor tot het eind van de wedstrijd spannend. Maar HFC kreeg uiteindelijk nog grotere kansen dan Kozakken Boys. Hoogtepunt tien minuten voor tijd was de aankondiging van een klaverjasavond in het kader van de viering van het 90-jarig bestaan van de club, waarvoor de deelnemers zich moesten melden bij de heer Tamerus. Na het laatste fluitsignaal keken alle Werrekendammers vol spanning op hun telefoon naar de andere uitslagen. Die waren niet gunstig voor Kozakken Boys. Alle directe concurrenten zoals Excelsior Maassluis, TEC en Scheveningen wonnen hun wedstrijd. Voor Kozakken Boys dreigt de nacompetitie. Veel sombere gezichten in het zonnige Werrekendam.

Hans van der Straaten

Opstelling HFC
Mitchel Michaelis, Cas Dijkstra, Ruben Heeremans, Guus Offerhaus, Jim Hulleman, André Morgan (53’ Tom Carbaat), Jacob Noordmans (68’ Levi de Wilde), Gerry Vlak, Koen Tros (83’ Mike van den Ban), Zakaria Eddahchouri, Sietse Brandsma (83’ Y. Ishizuka).

Scoreverloop
12’ rode kaart Frenk Keukens (tackle op André Morgan), 23’ 0-1 Sietse Brandsma (André Morgan), 47’ 0-2 Zakaria Eddahchouri (Jacob Noordmans), 52’ 1-2 Johnny Lommers, 57’ 1-3 Sietse Brandsma (Tom Carbaat), 72’ 2-3 Johnny Lommers.

Hans van der Straaten

Klik hier voor de beelden van HFC TV