Bekerkoorts voor Onder 21 in Leeuwarden.

Vandaag mocht de parel van de HFC jeugdopleiding aantreden uit tegen SC Cambuur voor de 8e finale in het bekertoernooi. De talenten van Cambuur trainen en spelen hun wedstrijden in het stadion van de hoofdmacht en staan bovenaan in de 2e divisie. Onze Onder 21 staat 2e in de 4e Divisie. Dan hoop je ergens diep van binnen dat het stadion vol zit, maar afgezien van familie en vrienden bleek de belangstelling voor het team van trainer Michael Crombeen tegen te vallen. Dat bleek uiteindelijk onterecht. Gelukkig hadden vele ouders van HFC spelers wel de lange rit naar Leeuwarden wel getrotseerd om onder een stralend zonnetje op de tribune plaats te nemen.
Vanaf het eerste fluitsignaal ontstond een fascinerende wedstrijd. Beide ploegen probeerden met verzorgd spel de aanval te zoeken, maar de beide defensies bleken een te grote sta-in-de-weg. Ja, Cambuur had weliswaar een licht overwicht, maar Thomas Hoekstra werd niet op de proef gesteld. Naarmate de eerste helft vorderde werd HFC iets sterker en kwam zelfs een paar keer gevaarlijk voor het doel van de Friezen. Aanvoerder Mikaël Schilling gaf in zeer kansrijke positie de kans aan Storm Holtkamp in plaats van zelf op doel te schieten. Storm kwam een teenlengte tekort. Veel zette Cambuur daar eigenlijk niet tegenover. Maar op het moment dat HFC dacht toe te kunnen slaan, lag plots de bal achter Thomas. Een ogenschijnlijk ongevaarlijke voorzet werd door de boomlange Friese spits knap in het doel gewerkt. En dan hebben we eigenlijk het enige moment van verslapping in de zeer solide opererende Haarlemse verdediging genoemd. Verder zaten Tom Carbaat, Jimmy van Dijk en de anderen als terriërs op hun tegenstanders zodat die zelden gevaarlijk konden worden. En op het middenveld konden Xander van den Berg en Médoune Seye telkens onder druk uitspelen zodat HFC ook in aanvallend opzicht mee bleef doen. Maar de stand veranderde niet meer tot aan de rust.
Na de rust werden de toeschouwers wederom getrakteerd op een prachtige wedstrijd. HFC zocht geduldig naar openingen in de defensie van Cambuur en die werden meer een meer achteruit gedrukt. Alleen in de buurt van de Leeuwarder keeper stond het vizier nog niet op scherp. En dus moesten de wissels komen om iets te forceren. Splinter Haasbeek en Tijn Doornbos kwamen in het veld voor de overigens uitstekend spelende Thijs Reuvers en Médoune. Het leverde Thijs een terecht applaus op toen hij langs het uitvak liep. Nadat ook Lennard Eijsvogels en Cedric Girault in het veld kwamen voor Jemero Klosteren en Teun Pletting ging HFC alles of niets spelen. En dat had vlak voor tijd resultaat, want na een heerlijke Haarlemse aanval die begon bij Luciën Wa Bwanda en via een magistrale steekpass van Splinter door Cedric voor het doel gebracht werd, stond Tijn op de juiste plek om de meer dan terechte 1-1 op het scorebord te zetten. Staf en spelers van HFC vlogen de dug out uit om het feestje op het veld mee te vieren. Zou er nog een bekerstunt in zitten voor HFC? De laatste minuten waren weer voor Cambuur dat nog even aanzette. Doelpunten leverde dat niet meer op.
Hierna penalties waar door HFC de laatste training nog op geoefend was. Maar de spelers van Cambuur bleken en nauwkeuriger vanaf de stip en hadden de spanning beter onder controle. Uitgeschakeld, maar HFC kon met opgeheven hoofd het veld verlaten en aan de busreis terug naar de Spanjaardslaan beginnen. Het team ontving nog een mooi compliment van de Friese tegenstander die aangaf heel veel moeite met het spel van HFC te hebben gehad. Het levert geen volgende ronde op, maar het zegt wel degelijk iets over de potentie van deze spelers.
Henk Stegeman Teamverslaggever
Paul Heizenberg Teammanager