Ooit opvolgster van Gertjan Tamerus? “Alsjeblieft niet!”
Izabel Popal, eerste vrouwelijke trainer/coach bij de jeugdselecties. Hoe gaaf is dat?
Het is iets van de laatste jaren dat vrouwen meer op bepaalde functies/posities moeten komen. Ik ben daar niet zo van. Begrijp me goed: ik paste het al jaren toe maar niet omdat ze vrouw zijn maar omdat ze dan de beste kandidaat waren en kwaliteit leverden.
Zo hebben we dat nu ook toegepast als Technische Commissie Jeugdselecties maar neemt niet weg dat we trots zijn dat we, bij ons aller Kon. HFC, de eerste vrouwelijke trainer/coach bij de jeugdselecties hebben aangesteld; de 22-jarige Izabel Popal.
Tijd voor een interview en het nader voorstellen van deze energieke, rap-pratende, vrolijke jonge dame.
Izabel is weliswaar geboren en getogen Nederlandse maar haar ouders komen uit Afghanistan. Inmiddels alweer 27 jaar geleden zijn zij gevlucht uit Afghanistan en kwamen elkaar tegen in het Asielzoekerscentrum. Liefde op het eerste gezicht en uit het huwelijk ontsproten Izabel en haar twee jongere broertjes Daargoush en Dawar.
Een sportief gezin (“met z’n allen ook EK en WK-voetbal kijken en heerlijke hapjes daarbij van mijn moeder”) en dan is het ook niet zo gek dat Izabel haar weg heeft gevonden in de sport.
Als MO19 speelster kwam Izabel zo’n 5 jaar geleden binnen bij Kon. HFC en begon tegelijkertijd met haar studie aan het CIOS (Centraal Instituut Opleiding Sportleiders) in Haarlem en trof tot haar verbazing zowel Caspar Dekker, onze onvolprezen Hoofd Opleiding, aan op het veld van Kon. HFC alsook als docent in de klas. Een schaterende lach volgt: “Caspar is ook een topdocent vooral met een goed oog voor de mens achter de leerling. Hij heeft mij echt geholpen om door de studie te komen. Ik ben hem dankbaar”.
Diezelfde dank spreekt Izabel ook uit naar Marco Trox (trainer O17-1) en Daan Mulder (ex trainer Kon. HFC en nu werkzaam bij Ajax) met wie zij, als enig meisje, en 24 andere jongens in de klas zat. “Marco en Daan waren mijn side kicks en als ik iets niet begreep of hulp nodig had, waren zij er voor mij”.
In het laatste jaar van het CIOS moet je, bij de richting die Izabel had gekozen, het zogeheten UEFA-C diploma van de KNVB ook halen. Stagelopen is dan een vereiste en dat deed Izabel welhaast vanzelfsprekend bij Kon. HFC. We deelden haar in bij Karim Bridj (trainer/coach van O13-1 3e divisie) en dat werd een goede match. “Ik zat nog in de fase van voetbal is 22 spelers, een scheidsrechter en een bal en let’s go”. Onder leiding van Karim (inmiddels trainer/coach bij Ajax; we leiden niet alleen spelers op) ontstond bij Izabel de liefde voor het trainersvak en stopte zij zelf met voetballen.
“Ook merkte ik dat ik niet 24/7 met sport bezig wilde zijn en ben inmiddels tandartsassistente. Dat, gecombineerd met voetbaltrainer (4x in de week), is een mooie mix. Ik zie mezelf niet iedere dag gymles geven op een school”.
Izabel is als trainer/coach trouwens begonnen bij de meisjes MO5-1. “Poeh best lastig. Ik ben opgevoed dat als je gaat sporten je haar netjes in een staart of vlecht zit, geen juwelen draagt en geen 3-lagen make-up op hebt. Toen trof ik puberende meisjes die daar anders tegen aankeken. Nee, voor mij in principe geen meisjes trainer/coach meer,” schaterlacht zij.
Sinds dit seizoen is Izabel trainer/coach van JO11-3; een selectieteam in de leeftijdscategorie van 10-jarigen die op zaterdag 8 tegen 8 voetbal spelen. Wederom heeft zij twee ‘wingmen’ in de personen van Joey van Esveld en Adam de Vries waar ze heel goed mee kan opschieten en op haar beurt kan ze Adam weer helpen met zijn studie aan ook het CIOS. Daarnaast heeft ze met Technisch Coördinator Mitchell Weltevreden op de middelbare school gezeten. “Ik voel me dus goed omringd en in een warm bad. En met deze mannen wekelijks bezig met echt voetbal. Jonge selectiespelertjes die leergierig zijn, goed kunnen voetballen en discipline hebben”.
Eerst waren er wat verbaasde gezichten bij de spelertjes maar al snel vonden zij het prachtig dat een vrouw hun trainer/coach is. “Ook bij de tegenstanders gebeurt het wel eens dat ze vragen aan mij wie de coach is? Aangenaam; dat ben ik” en weer komt er een glimlach van oor tot oor op haar gezicht.
Joey, één van haar wing men, zegt desgevraagd dat Izabel het goed doet, dat ouders dat ook vinden en een zus van één van de spelertjes zegt dat haar broertje niet uitgepraat raakt over Izabel. Caspar voegt eraan toe dat het hem niet uit maakt welk geslacht, geloof of afkomst, maar dat het gaat om kwaliteit. “En dat is bij Izabel het geval”.
Op de vraag wie zij eventueel heeft als voorbeeld, hoeft ze daar niet lang over na te denken.
“Jurgen Klopp voor zijn humor (de enige reden dat ik wedstrijden van Liverpool kijk) en Karim Bridj voor zijn brein. Karim blijft onder alle omstandigheden erg rustig en is een wijs voetbalman”.
Izabel ziet zichzelf in de toekomst als assistent die zich vooral bezighoudt met de zogeheten 1 op 1 coaching, ook buiten het veld als bijvoorbeeld een spelertje teleurgesteld is.
Maar als ze naar de toekomst wordt gevraagd, wil ze ook weer niet hier te veel op vooruit lopen.
Ooit opvolgster van Gertjan Tamerus? “Alsjeblieft niet!”
Haar schaterlach galmt nu nog na in het clubhuis. Hoe mooi is dat?
Er is maar ene club…
Johan van Streun
Jeugd Selectiezaken