Zaterdag 3 september 2022 - HFC–Noordwijk 0-1

Het begon in Noordwijk.
In ons jubileumboek van 1919 beschrijft onze oprichter Pim Mulier zijn eigen vlegeljaren als puberende jongeling. Hij en zijn vriendjes haalden kattenkwaad uit in de bossen en de duinen ergens tussen Hillegom en Castricum en spijbelden van school. “Wij waren vijanden van alles wat orde was”, aldus Mulier.

Nou zal dat, 40 jaar na de oprichting van HFC, ongetwijfeld in de enigszins vervaagde herinnering van Mulier een geromantiseerd beeld zijn van zijn opstandige kwajongensjaren, maar toen zijn ouders besloten enige tijd op vakantie te gaan, zo schrijft hij, wilde geen familielid de rebelse tiener een tijdje in huis nemen. Aldus maakte hij al gauw kennis met de kostschool ‘Schröder’ (Schreuders) in Noordwijk, waar ook zijn oudere broer Pieter al verbleef.

Als we Pim mogen geloven zag hij daar in de duinen van Noordwijk voor het eerst “’n voetbal, ’n cricketbal en levende, Engelsch sprekende Engelschen.” Biograaf Daniël Rewijk wil niet uitsluiten dat het niet precies een logeerpartijtje op de Noordwijkse kostschool is geweest, maar feit is wel dat Pim prompt, direct of indirect, gegrepen werd door sporten als cricket en vooral voetbal.

Toen Pim een voetbal te pakken kreeg en met een paar schoolvriendjes samenklonterde “in den winter van 1879” werd de basis gelegd voor de Haarlemsche Football Club.

Waar HFC in die beginjaren al gestalte kreeg duurde het tot 1933 eer de vv Noordwijk werd opgericht, die zich een echter goede leerling betoonde. Immers, Noordwijk speelde in de achterliggende jaren op een veel hoger niveau dan HFC. Hoewel we die achterstand inmiddels wel ingelopen hebben kwam dat er vandaag er niet echt uit.

Net als vorige week tegen Volendam bleek een persoonlijke fout aan de nederlaag ten grondslag te liggen. Het was er toen, net als nu, maar eentje, maar in deze competitie is dat veelal genoeg voor een beslissende uitslag. Ook nu dus.

We begonnen niet slecht en in de vijfde minuut hadden we met 1-0 voor kunnen, en eigenlijk moeten, staan toen een afgemeten voorzet van Quinten Dekkers een meter voor de doellijn voor de voeten van André Morgan én John Hilton plofte. Twee is te veel, want we weten, waar twee honden strijden om één been, gaat de derde ermee heen. Beide spelers botsten tegen elkaar, met als resultaat dat de bal niet, maar Morgan wel in het net belandde. En dat laatste geldt niet als doelpunt.

In de tweede helft trok HFC ten aanval en schiep zich een overwicht zonder tot uitgespeelde mogelijkheden te komen. In de 60e minuut kwam de domper. Onze altijd zo ijzersterke doelman Mitchel Michaelis tastte, gehinderd door de boomlange Emiel Wendt, deze keer mis op een hoog opstuitende bal, waarmee de Noordwijker wel raad wist. Tegen de verhouding in 0-1 en dat kan, zoals de les in Volendam en nu op ons eigen terrein leert, tegen een verdedigend ingestelde ploeg fataal zijn.

De inbreng van Roy Castien bracht wel wat meer leven in de brouwerij. Het ver, en soms te ver, doorgevoerde combinatiespel dat smoorde in de Noordwijkse verdediging, werd opgefrist met een paar pegels, die hun doel op een haar na misten.

Positief is dat we goed verzorgd voetbal spelen. Daar is niks mis mee, maar het ontbreekt ons aan iemand die eindelijk de trekker eens overhaalt. Onze hardwerkende spits Sietse Brandsma valt niets te verwijten. En juist hij viel in de laatste minuten trekkebenend uit. Doelpunten maken is al zo lastig en zonder hem wordt dat er niet makkelijker op.

Maar kop op, mannen. We staan achter jullie.

Bert Vermeer
Foto's: Pim Hols

Opstelling: Mitchel Michaelis (k), Danny Hols (90’ Daniël Camara Bos), Gerry Vlak, John Hilton, Koen Tros, Sietse Brandsma (’90 Miles Panka), Jacob Noordmans (65’ Roy Castien), André Morgan, Guus Offerhaus, Jim Hulleman en Quinten Dekkers (76’ Rivaldo Blijd).

De door Eyecons gemaakte beelden van deze wedstrijd staan op HFC TV en vindt u hier

 

 

 

Zondag 1 Overzicht