De onzen begonnen dus prima aan het duel maar stap voor stap kantelde de wedstrijd en was het Kozakken Boys dat het spel controleerde. Kozakken Boys interimcoach Langerak vond dat zijn team onder zijn leiding misschien wel de beste wedstrijd van het seizoen had gespeeld. “Tegen Jong Sparta en AFC en speelden wij goed maar wonnen niet. Nu was het eindelijk raak” sprak hij na afloop. Hij had een idee hoe HFC te bestrijden en dat pakte goed uit. Het was een teamprestatie volgens Langerak. Een beetje overdreven dat wel want zo goed waren ze nu ook weer niet. HFC had pech bij de simpelste dingen. Net iets te laat, net een verkeerd aankomende pass of een kopbal missen. Dat wat anders wel lukt lukte nu minder. HFC kan in een veel hoger tempo spelen maar ook dat zat er niet in op het schitterende complex van Kozakken Boys. Vriendelijke mensen en ook op het veld geen gedoe met gele kaarten gewoon lekker mannelijk voetbal. Scheidsrechter Daan Schaper lijkt een topper in wording. Hij liet het spel zoveel mogelijk gaan en floot zo min mogelijk.

Na de eerste goede 10 minuten kwamen de Boys uit Werkendam uit het niets op voorsprong. Vanaf de rand van onze 16 meter haalde Thomas Marijnissen, niet eens zo hard maar wel geplaatst, uit: na 12 minuten stond het dus plotseling 1-0. Dat bracht de supporters van de Kozakken er toe bij iedere bal rond de zestien “hard vuren hard vuren” te schreeuwen. Jim Hulleman prikte de bal richting de kruising. De bal was wat zacht geraakt zodat doelman Van de Meulenhof de bal nog tot corner kon verwerken.

Vier corners op rij werden geen kansen voor ons. Dan zal je net zien dat een persoonlijke fout van André Morgan het tweede doelpunt voor Kozakken Boys inleidde. André wilde de bal terugspelen op doelman Michaelis. Maar verslikte zich in de bal. Marijnissen liep achter hem en kon de bal zo meenemen. Alleen voor Michaelis was het een koud kunstje een hoek te kiezen en te scoren.

André werkte keihard om zijn fout te herstellen al zat het op een dag als deze niet mee, ook niet voor André.

De theepauze werd benut om wat aanpassingen in het team te doen. Oscar Wilffert, Gerry Vlak en Desevio Payne kwamen in het veld en Deron Payne, Jacob Noordmans en André Morgan mochten onder de douche. Je hoopt dan op een snelle aansluitingstreffer en met druk de Kozakken alle hoeken van het veld te laten zien.

Het zat er niet in.

Het HFC spel bleef ook in de tweede helft niet zoals we zo vaak gewend zijn. Wessel Boer kopt een bal op de lat. Een bal die afketste op de paal kon er ook nog wel bij. In minuut 54 viel het doek helemaal. Na een afgemeten diepte pass van Stout trok Overbeek de bal voor het HFC doel en de volledig ongedekt staande Tarik Fagrach kon simpel binnen tikken. Gertjan bracht Castien voor Yuksel en Franklin Lewis voor de geblesseerde Danny Hols. Zelfs een 4-0 had er in gezeten voor de Boys. De inzet van Fagrach was echter te slap.

Gertjan vertelde na afloop waarheden als een koe. “Wat ons normaal sterk maakt was er vandaag niet. Als we de twee doelpunten in de eerste 5 minuten hadden gemaakt krijg je een andere wedstrijd. Er werd onvoldoende doorgedekt bij de tegengoals. Met de wissels na de rust had ik de aansluitingstreffer willen forceren. Het was een van onze slechtste wedstrijden dit seizoen. Wij dwongen niets af. De laatste vier wedstrijden moet het beter”. HFC heeft laten zien waartoe het in staat is. De inhaalrace die reikte tot de tweede plaats achter beoogd kampioen Katwijk was indrukwekkend. De huidige derde plaats op de ranglijst is het bewijs voor een uitstekend seizoen, plaats twee is nog altijd in zicht.

Zaterdag 21 mei een thuiswedstrijd tegen Spakenburg.

Of ik het maar even wilde melden. De beste mannen aan de kant van HFC waren deze zonnige zaterdag de materiaalmannen Gerard Smit en Joost Lamp. Althans dat vonden zij zelf.

Opstelling:
Michaelis, Hols (73 Lewis), Volkert, Brandsma, Deron Payne, (45 Desevio Payne), Tros, Noordmans (45 Vlak), Morgan (45 Wilffert), Boer, Yuksel (67 Castien), Hulleman

Eric van Westerloo
Foto's: ProShots