HFC krabbelt weer op en struikelt bijna weer

Na het spectaculaire en dramatische gelijkspel afgelopen zaterdag op de Zuidas tegen AFC stond  dinsdag al weer de volgende wedstrijd op het programma, thuis tegen Noordwijk. De grote vraag was natuurlijk, hoe de mannen van Tamerus de tegenslag van Paaszaterdag verwerkt zouden hebben. Deze prettige lenteavond koos Gertjan voorin voor Roy Castien in plaats van Mehmet Yüksel. Ook Danny Hols was er weer bij. De geblesseerde Deron Payne en Vincent Volkert ontbraken op het appèl.

Danny Hols werd voorafgaand aan de wedstrijd door de man met het groot uitgevallen blauwwitte hart in de bloemetjes gezet omdat hij deze avond zijn 150e wedstrijd in het Eerste speelde. Dus ook het naamplaatje van Danny Hols kan op het bord geplakt worden. Danny is de 49e speler van HFC die deze mijlpaal heeft gehaald.

In de eerste minuten van de wedstrijd had HFC gelijk de overhand. Vooral Sietse stichtte voortdurend gevaar. Eerst schiet hij na een fraaie dieptepass van Jim Hulleman voorlangs en kort daarna na een strakke voorzet van weer Jim Hulleman net over het doel. Als Sietse na een kwartier de bal met het hoofd midden voor het doel klaarlegt voor Roy Castien, raakte Roy de bal verkeerd en zeilde het schot richting cornervlag. Pas na een half uur ontstaat het eerste gevaar voor het Haarlemse doel. Maar de reus Mitchel Michaelis heerste als een vorst in het strafschopgebied. In de 38e minuut kopt Wessel Boer uit een corner de bal terug richting André Morgan die ook koppend feilloos de hoek vond: 1-0.

Tijdens de rust was er een interessante discussie met de heren De Graaff, Padt en Jong. De heren waren van mening dat de Noordwijkers wel heel hard konden hollen maar niet comfortabel aan de bal waren. Na twee, drie balcontacten waren zij de bal al weer kwijt aan de fel storende en doordekkende HFC-ers. De heren durfden de voorsprong tegen Noordwijk na het echec tegen AFC niet comfortabel te noemen. Want wat is na die gedenkwaardige Paaszaterdag eigenlijk nog wel een comfortabele voorsprong?

In de tweede helft  bleef HFC de betere ploeg. Nadat Jim Hulleman en Koen Tros het doel misten, vestigde André Morgan opnieuw alle aandacht op zich door na een technisch hoogstandje de bal hard binnen te schieten: 2-0!! Het tweede doelpunt van André! HFC bleef aandringen en vooral Sietse stichtte voortdurend gevaar. In de combinatie maar ook na een lange bal lukte het de Noordwijkse defensie met kunst en vliegwerk de lange spits van HFC tegen te houden. En toen.  Terwijl we wachtten op de derde Haarlemse treffer toverde scheidsrechter Nick Tunnissen na een fair duel tussen Danny Hols en Donovan Slijngard een rode kaart uit zijn hoge hoed voor Danny. Verbijstering en ongeloof alom, bij vriend en vijand. De chaos die daarna in de Haarlemse defensie ontstond leidde een minuut later al tot een tegentreffer: 2-1. Pas nadat Roy Castien was vervangen door Daniël Camara Bos kreeg HFC weer een beetje, maar ook niet veel meer dan een beetje, grip op de wedstrijd. We zagen ineens een heel andere wedstrijd. Het werden nog 20 heel lange minuten om te vermijden dat het echec van AFC zich zou herhalen. Tot veler opluchting hield HFC stand.

Na afloop van de wedstrijd werd de rode kaart van Danny Hols veel besproken. De voorzitter vond het volstrekt geen rode kaart, de erevoorzitter was zo mogelijk nog duidelijker. Geen sprake van een rode kaart. Maar ook vele Noordwijkers vonden de rode kaart onterecht. Oud internationaal scheidsrechter Pieter Vink, aanwezig als supporter van Noordwijk, sprak ik aan en ook hij vond de rode kaart volstrekt niet op zijn plaats. Waarvan acte.

Opstelling: Mitchel Michaelis, André Morgan, Danny Hols, Wessel Boer, Oscar Wilffert, Jim Hulleman, Gerry Vlak, Koen Tros, Jordy Hilterman,  Roy Castien, Sietse Brandsma

Scoreverloop: 38’ André Morgan (1-0), 57’ André Morgan (2-0), 70’ Emiel Wendt (2-1)

Hans van der Straaten
Foto's: Pim Hols

Zondag 1 Overzicht