En leerzaam was ook deze eerste traditionele borrel weer na zo’n lange tijd. Gastspreekster deze keer was Marjan Olfers, juriste en bijzonder hoogleraar Sport en Recht aan de Amsterdamse Vrije Universiteit.

Als gastheer voor deze, met een kleine honderdtal aanwezigen, drukbezochte sponsorborrel trad Rick Claus op. Hij verzuimde niet Bob Witjas en Henk Uildriks te bedanken voor hun enorme inzet in de afgelopen dertig(!) jaar. Zij bedachten het concept van een, vrijwel maandelijks, evenement voor onze sponsors in de vorm van een netwerkborrel rond een interessante gastspreker. Natuurlijk kreeg – nou zeg maar ‘nam’ – Henk Uildriks ook even het woord. Hij oogstte daarmee een dankbaar applaus voor deze ruim tweehonderd door Bob en hem georganiseerde bijeenkomsten.

De spiegel die Marjan Olfers ons voorhield was hoe wij met z’n allen in de sport omgaan met thema’s als respect, verdraagzaamheid, acceptatie, ongewenst gedrag, pesten, gokken en dergelijke. Dat dit heikele onderwerpen zijn in het dagelijks leven is helaas aan de orde van de dag, maar eigenlijk zou de sport ons moeten laten zien hoe het wel moet.

Een goed voorbeeld is rugby. Een sport voor echte mannen en, gelukkig tegenwoordig ook, voor echte vrouwen. Het gaat er zo te zien nogal ruw aan toe, maar de regels worden gerespecteerd, beslissingen van de scheidsrechter worden zonder commentaar geaccepteerd en de overwinnaars wacht een erehaag van de verliezers aan het einde van de wedstrijd.

Hoe gaat HFC om met homo’s en lesbiennes? Gezien het aantal leden van de club moet naar verhouding toch een flink aantal onder hen een andere dan de traditionele geaardheid hebben. Gelukkig wappert op HFC de regenboogvlag, maar gedragen wij ons daar dan ook naar? “Homo!” is een redelijk normaal, en meestal eerder grappig dan kwaad bedoeld, scheldwoord, maar we realiseren ons dan niet wie we daarmee pijn doen.

Waarom moeten er anti-pestprogramma’s bedacht worden? Kennelijk omdat pesten een veel grotere rol in onze samenleving speelt dan aan de oppervlakte komt. Het effect van pesten wordt veelal onderschat.

We zouden moeten streven naar volledige inclusiviteit, ergo bestaande uit mannen en vrouwen en alles wat daar tussen zit. Maar wanneer ben je een echte man of een echte vrouw? Langs welke meetlat leg je het criterium? Dan zul je eerst regels moeten vaststellen: wanneer ben je man en wanneer ben je vrouw? Moet de hoeveelheid testosteron maatgevend zijn? Nee dus, want wie bepaalt waar het juiste meetpunt zit?

De scheidslijn is moeilijk, zo niet onmogelijk te definiëren. Mannen zijn qua lichaamsbouw en spierkracht nu eenmaal fysiek sterker en sneller. Normen zijn tegenwoordig veranderlijk naar plaats en tijd, want de huidige wetenschap stelt ons in staat van geslacht te veranderen. Maar dan nog blijft de oorspronkelijke man in principe sterker en sneller dan de oorspronkelijke vrouw.

Ook morele normen zijn aan inflatie onderhevig. Kan gokken kwaad? Een gokje maken niet, zolang je je maar beperkt tot een lootje voor zoiets onschuldigs als een loterij voor een goed doel. Maar kansspel kan wel kwaad, als het gaat om bijvoorbeeld gokken in de sport. Want de mens is beïnvloedbaar. Matchfixing heet dat tegenwoordig. Helemaal erg wordt het als er straks ook op de jeugd wordt gegokt. Hoe sterk zijn je benen als je veel geld kunt verdienen door ‘per ongeluk’ de bal in je eigen doel te schieten?

Uiteraard zijn er geen eenduidige antwoorden op deze vragen te geven, maar we moeten er wel over nadenken. En dat doen we. Leerzaam - we zeiden het al - met dank aan Marjan Olfers.

Bert Vermeer
Foto's: Robert van Koolbergen