Zaterdag 26 maart 2022 – GVVV-HFC 1-1 Asje niet schiet, dan ken je niet score!

Ja, we moeten het deze competitie niet hebben van de staartploegen. Vooropgesteld zij dat alle ploegen die op dit niveau spelen, allemaal goed kunnen voetballen en dat er geen uitgesproken zwakke broeders bij zijn. Ook de lager geplaatsten verliezen over het algemeen veelal met kleine verschillen. Daarbij komt dat we het altijd moeilijk hebben tegen het Veenendaalse GVVV. Dat was in de bloedeloze thuiswedstrijd met 0-0 al zo, en nu met een 1-1- eindstand was het niet veel anders.

Waar de deskundigen langs de kant een basisplaats voor Roy Castien verwacht hadden, greep trainer Gertjan Tamerus terug op de vaste samenstelling met een herstelde Koen Tros in de gelederen. Tot zover de deskundigen.

Al in de eerste minuten krabbel ik op mijn velletje papier dat wij weer genereus zijn in het geven van verkeerde passes en dat combinaties veelal te lang worden doorgevoerd. En dat wordt er helaas niet beter op met korte tikjes en breien in het vijandelijke strafschopgebied. Wie haalt er nu eens genadeloos uit van buiten de zestien zolang er nog een beetje ruimte is? Het blijft bij hopen.

In de beginfase zijn we nog gevaarlijk met lange ballen op Sietse Brandsma, maar zonder medespelers in de buurt wordt al dat gesleur onbegonnen werk. Al met al gebeurt er weinig tot aan de rust. In de 57e minuut brengt trainer Tamerus de eerste wissels aan. De moegestreden Sietse Brandsma en Jordy Hilterman mogen gaan rusten om plaats te maken voor Roy Castien en Desevio Payne.

Tien minuten later lacht het geluk ons toe. In een stevige botsing in de zestien ziet scheidsrechter Jensch reden voor een penalty, die feilloos wordt benut door Roy Castien. Binnenhengelen dus, maar nog geen vijf minuten later gaat onze ‘last man standing’, onze rots in de branding en altijd kopsterke Wessel Boer in de fout. Ja, mag hij ook eens een keertje? Een hoge bal richting onze goal, Wessel als laatste man timet als altijd feilloos, springt op en kopt de bal weg. Niet dus. Wessel timet verkeerd, springt iets te vroeg op, de bal schampt zijn schedel, spits komt vrij, keeper Mitchel Michaelis redt in eerste instantie, bal komt weer voor de goal en GVVV scoort de gelijkmaker.

GVVV moet winnen om van de laatste plaats af te komen en voert de druk op. GVVV valt aan en HFC verdedigt en countert meestal via Roy Castien venijnigs, maar ook hij heeft geen geluk met de afwerking.

Kort voor het einde ontstaat er een opstootje op het middenveld. Waarom een keeper een sprint van 40 meter maakt om zich in het strijdgewoel te storten is mij een raadsel. Feit is dat Michaelis en GVVV’er Taoufik Adnane met geel goed wegkomen. Maar we kunnen in elk geval zeggen dat er iets opwindends gebeurt en dat voor honderd kilometer heen en honderd kilometer terug.

Drie minuten voor tijd gooit Tamerus de boel definitief op slot, door André Morgan en Jim Hulleman plaats te laten maken voor Danny Hols en Oscar Wilffert.

De deskundigen langs de kant zijn het eens: dit was – voorzichtig gezegd - de minst goede wedstrijd tot nu toe. Maar dit soort potjes zitten er altijd tussen. Feit is dat HFC, sinds de hervatting van de competitie, in zeven wedstrijden ongeslagen is met vijf overwinningen en twee gelijke spelen en daarmee voorlopig op de tweede plaats staat. En dat is een reden om trots te zijn. Sterker nog, om buitengewoon trots te zijn.

Zaterdag 2 april wacht ons de uitwedstrijd tegen Scheveningen. Ook zo’n tegenstander waar we het altijd moeilijk mee hebben. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee. En Scheveningen is geen 100 kilometer ver. Ons Eerste kan best nog wel wat deskundigen langs de kant gebruiken.

Oh ja, asje niet schiet…

Bert Vermeer

Opstelling HFC: Mitchel Michaelis (k), Gerry Vlak, Vincent Volkert, Sietse Brandsma (57’ Roy Castien), Déron Payne (87’ Oscar Wilffert), Koen Tros, Jordy Hilterman (57’ Desevio Payne), André Morgan (87’ Danny Hols), Wessel Boer, Mehmet Yüksel (75’ Franklin Lewis) en Jim Hulleman.

 

 

Zondag 1 Overzicht