Oud maar niet belegen
Er zijn dingen van tijdloze waarde. Ongeacht hun leeftijd. Natuurlijk denk je dan meteen aan de Koninklijke HFC. 1879: oud maar niet belegen. Nog immer springlevend. Ons keurteam en de selectie elftallen van de jeugd doen het uitstekend. Gevaar ligt op de loer. Goede, excellente spelers worden begeerd door clubs die meer kunnen bieden. Misschien niet sportief maar wel pecuniair. We moeten ‘daarmee leren leven’ en dat doen we. Ook dit, wederom door Covid geteisterde seizoen, draait ons eerste mee bij de besten. Geheim? Een ‘HFC’ trainer met een hyper gemotiveerde staf. Spelers die het een eer vinden bij de ‘Koninklijke’ te spelen en daar ook blijven. We denken aan Jacob Noordmans, André Morgan, Oscar Wilffert, Danny Hols die de roep van buiten weten te weerstaan.
Beetje bedroefd omdat Wessel en Vincent ons gaan verlaten. Wessel: niet te passeren, spetterende goals met het hoofd, sympathieke ouders en een hele leuke vriendin. Vincent: verbeten balafpakker, sneltrein langs de lijn, sublieme voorzetten en een wat stil doch innemend mens.
Oud en ook niet belegen: sigarenfabriek van ‘t Veen in Grafhorst. Met de Koninklijke ‘Sigareband’ waren we er enkele keren op bezoek. Alles pure eenvoud. Sigaren verpakt in papieren zakken. Geen pinautomaat. Met de hand geschreven rekeningen. Altijd een handjevol Corona’s ‘voor onderweg’. Een betaalbare sigaar uit het boven segment.
Net als de Koninklijke een enigszins vervallen onderkomen. Machines uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Tabak van leveranciers die weten waar je de mooiste dekbladen kan kopen. Zo’n twaalf jaar geleden werd van ’t Veen gesommeerd dat hij geen sigaren meer ‘rechtstreeks uit de fabriek’ mocht verkopen. In overleg met de inspectie en gemeente mocht van ’t Veen een SRV wagen voor zijn pand zetten om van daaruit zijn sigaren aan de man te brengen. Dat vertikte hij en ging door met de verkoop ‘achter de deur’. Die SRV wagen staat er nog altijd. De sigaren zijn nog steeds van sublieme kwaliteit. De SRV wagen niet.
Met mijn Batavus (1981) naar Grafhorst, een soort pelgrimage. Net als mijn CX route Zwolle-Haarlem v.v. richting ons keurteam en de vrienden op HFC.
Joop van Schaik
oud maar nog net niet belegen
