De slag in de Betuwe

Het begon zo sympathiek. Ruud Onstein met de trein. Een zonovergoten veld. Aardige mensen bij de ingang. Maar ook fysiek ongemak bij HFC: Gerry Vlak (kuit), André Morgan (enkel) Sietse Brandsma (achillespees) Jacob Noordmans (nog steeds die lies) Michael Michalis (bijna fit).

En toen. TEC startte furieus. Zoals dit seizoen al vaker gebeurde: een snelle achterstand. Veroorzaker ene Junoir Ebabo, ook al zo’n typisch Betuwse naam.  HFC ging voluit. Moest dat betalen met vele overtredingen. Arie Kalkman en ik telden er over de hele wedstrijd 44 (!) gemaakt door onze Betuwse vrienden.  Desivio Payne was een vast mikpunt van Tielse schoplust. Dat hij met twee benen de wedstrijd uitspeelde mag een wonder heten.

HFC viel aan doch het laatste zetje wilde maar niet komen. Toen in de 62e minuut de 2-0 viel, leek de strijd gestreden. Niets van dat alles. Roy Castien kogelde raak. Noodlot: ongelukkig hands van Roy Deken. Rick Mulder maakt er 3-1 van.  Niet veel later wederom Roy Castien met een perfect genomen stipschop. Mehmet er uit en de boomlange Heeremans er in. Met nog zes minuten te gaan leek Tec rijp voor de 3-3. Helaas.

De trouwe kern was unaniem. HFC speelde een prima partij. De inzet was voorbeeldig. Het spel bij vlagen goed. Ingrediënten voor een positief vervolg in de competitie.

Langs de lijn maakten we kennis met de trotse ouders van Koen Tros. Ze komen  uit Broek op Langedijk en hadden een beeldschone tante uit Gorinchem meegenomen. Vaker komen!

Gelukkig hoeven we dit seizoen nog maar één keer tegen Tec. In Tiel zijn we behoorlijk ‘geteckeld’ Dat zal in de Hout niet gebeuren.

Ten slotte een woord van dank aan het bestuur van Tec. De broodjes in de rust waren heerlijk. Ik heb die van onze voorzitter maar opgegeten.  Het mocht.

Tot volgende week. Dan staan we op 12 punten!

Joop van Schaik

 

 

Zondag 1 Overzicht