Normaal gesproken zou Verduin dit seizoen met collega-doelman Sydney van den Broek onder de lat staan bij afwisselend HFC onder 21 en het eerste zaterdagelftal. Een hardnekkige blessure in de voorbereiding van doelman Mitchel Michaelis van het vlaggenschip van de ’Koninklijke’, zette de wereld van Duke op zijn kop.

Ineens zat tiener Verduin in de dug-out bij competitiewedstrijden in de tweede divisie als tweede doelman achter Richard de Groot. Duke werd eerste keuze na een paar mindere optredens van De Groot. „Tuurlijk vind ik het vervelend voor Richard”, zegt de jonge Akersloter in alle oprechtheid. „Ik heb het voorbije seizoen zo veel van hem geleerd. Dan is het niet leuk om iemand zo teleurgesteld te zien.”

Zenuwachtig
Duke had genoten van zijn debuut van afgelopen zaterdag tegen IJsselmeervogels. Zijn langs de lijn staande moeder niet. „Zij was erg zenuwachtig. Nee, ik niet. Ik hoorde donderdag dat ik zou spelen. Toen ik vrijdag geen spanning voelde dacht ik dat het zaterdag wel zou komen. Maar ook toen had ik nergens last van.”

Het hoogtepunt? „Dat ik Tadmine uitspeelde na een te zachte terugspeelbal. Ik wist dat een lange haal naar voren te gevaarlijk was. De bal zou zo maar via het uitgestoken been van Tadmine kunnen binnen vliegen. Dus kapte ik hem uit door de bal achter mijn standbeen langs te spelen. Na de wedstrijd zei Tadmine dat ik de juiste keuze had gemaakt.”

Duke Verduin is vanaf zijn jongste jeugd een groot voetballiefhebber. Aanvankelijk uitsluitend in de tuin achter het ouderlijk huis in Akersloot. „Voetballen op een club vond ik helemaal niks. Ik heb het één keer geprobeerd bij SV Meervogels hier in Akersloot. Ik was vijf. Dat was geen succes.”

Een jaar later probeerde vader Verduin zijn zoon opnieuw bij de dorpsclub te parkeren. Deze keer werd Duke op doel neergezet. „Dat vond ik meteen heel erg leuk. Ik maakte indruk doordat ik vanaf het eerste moment dorst te duiken. Keepen was mijn ding.”

In de jaren die volgden ontwikkelde hij zijn talent. De ideale lengte kreeg hij er gratis bij. De tiener meet momenteel 1.94 meter. „Ik heb het gevoel dat het daar wel bij blijft.” Op zijn twaalfde verkaste hij van Meervogels naar Bloemendaal. „Ik zat in die tijd op een voetbalschool. De trainer daar was jeugdcoach bij Bloemendaal en had nog een keeper nodig.”

Talentendagen
Drie jaar later meldde Duke zich op de talentendagen van Koninklijke HFC. Ze wilden hem er graag hebben. Vanwege zijn lengte kreeg de nieuwkomer een plekje onder de lat bij het tweede elftal onder 19. Het jaar erna werd hij eerste doelman van onder 18 dat in divisie 3 speelt. Eind vorig seizoen mocht hij proeven aan het echte werk door mee te gaan trainen met de selectie van Gertjan Tamerus.

Het niveauverschil was enorm. „Er waren trainingsavonden dat ik niet één bal wist te pakken. Het ging allemaal te snel. Ze schoten veel te hard. Ik wist dat het een kwestie van tijd was. Dat het stapje voor stapje beter zou gaan. Gelukkig is dat gebeurd. Want het is zó vet om bij de selectie te zitten.”

Bron: Haarlems Dagblad, Rob Spierenburg