Oranje Tompouces

Toen ik aan de beurt was zei ik tegen de juffrouw bij de banketbakker: “Twee Oranje Tompouces graag”. Ze aarzelde even, was een beetje in verwarring, maar herstelde zich vlug. “Mogen het ook gewone tompouces zijn”?

“Heeft u dan geen oranje meer”? vroeg ik nog op mijn beurt. Ze keek mij aan en dacht: ‘Ben ik nou zo slim of ben jij zo dom’. Er is toch geen voetbal vandaag, het Nederlands elftal is allang uitgeschakeld en het is ook geen koningsdag als ik me niet vergis’. Toen viel bij mij ook het kwartje. Ze had helemaal gelijk en ik stamelde: “Sorry, ja natuurlijk twee gewone Tompouces”. Ik rekende af en fietste naar huis en kon een glimlach niet onderdrukken. Voor mij was het zondag feest, de EK finale tussen Engeland en Italië op Wembley en voor mij stond dat synoniem met op de bank TV kijken met Kea en wat lekkers erbij. Bij de groepswedstrijden hadden we ook gekeken en ons tegoed gedaan aan oranje tompouces. Kea had zelfs haar Oranje outfit van de Lidl aangetrokken en het stond haar heel goed. Ze vond het jammer dat de juichcape niet meer leverbaar was, want dat had haar uitrusting compleet gemaakt. We hebben samen heel veel gezien van het E.K. ondanks dat Nederland er dus al vroeg uitvloog en altijd was er wat lekkers. Net als bij de persconferenties van Mark en Hugo in het begin van Corona, daar gingen we ook echt voor zitten.

Nu was er dus de finale van het E.K. Ik had niet echt een favoriet, had wel voor beide teams veel sympathie. Voor Italië vanwege het prachtige volkslied dat met zoveel passie werd meegezongen door de Italiaanse spelers met Chiellini voorop. Kea heeft de woorden opgezocht, uitgeprint en probeert het mee te zingen. Ja, het is echt feest bij ons als Italië speelt. Chiellini heeft de taak van Buffon in alle opzichten overgenomen. Hij organiseert de verdediging van de Italianen met passie. Bij de toss begint hij al, een en al vriendelijkheid,  kust zijn collega aanvoerder van de tegenpartij en omhelst het arbitrale trio. En als de strijd is begonnen schopt hij, als het nodig is, een gevaarlijke aanvaller ook weer lachend onderuit. In dat opzicht doet hij een beetje denken aan onze eigen Paul Bouwman in zijn goede jaren. Die kon de scheidsrechter enorm uitschelden na een, naar zijn mening, foute beslissing. Maar een minuut later liep hij naar de referee, legde zijn arm om zijn schouder en zei: “Je had het helemaal goed gezien hoor” en hij kon geen kwaad meer doen bij de man in het zwart.

Daarnaast heeft Engeland mijn sympathie omdat ik anglofiel ben. Ik kom er al sinds mijn veertiende jaar. Ik hou van dat land vanwege zijn tradities, de mooie taal, de kranten, de natuur, de mooie plekjes, de prachtige sporthistorie en de dwarsheid van de Britten. Ze hebben de meeste sporten uitgevonden, tenminste dat vinden zij, en daarom zijn ze ook de beste in die sporten. Na een alweer verloren wedstrijd tegen een Engels cricketelftal zei de aanvoerder ervan altijd: “Jolly nice match, well played, thank you very much. Let’s have a beer”. Zo heeft hij dat geleerd op zijn kostschool, zoals wij vroeger leerden dat als we het Van Moorsel toernooi speelden tegen HVV, wij onze tegenstander na de wedstrijd een hand moesten geven en een flesje limonade moesten aanbieden. En als we het niet deden werden we op de vingers getikt door Ko de Nobel of Klaas den Hartog.

Het maakte mij dus niet uit wie de EK finale won. Italië van harte gefeliciteerd, ik hoop nog vaak naar jullie volkslied te mogen luisteren. Engeland, jolly nice match, well played and good luck next time. Overigens was het in London een drukke boel dit weekend. Op Wimbledon de finales met prachtige winnaars, op Wembley de finale van het E.K. en op Lords de interland tussen Engeland en Pakistan. Alle drie de evenementen waren uitverkocht en dat betekende plus minus 150.000 toeschouwers in totaal. En het is nog niet afgelopen want deze week begint The Open, hèt golftoernooi van Engeland ook altijd goed voor dertig duizend bezoekers per dag. Ik denk dat Amsterdam of Rotterdam dat niet had aangekund en ik ben heel benieuwd hoe dat in Zandvoort gaat begin september.

In september begint het voetbalfeest opnieuw met de kwalificatie voor het W.K. Louis van Gaal gaat er wat moois van maken. Voetbal Insite kan zich alvast warm gaan lopen met het roasten van Van Gaal. Wij zitten op de bank en leveren ons eigen commentaar onder het genot van een oranje Tompouce indien voorradig.

Ruud Onstein

 

 

Evenementen Overzicht