Uitersten
Uitgeblust was ik afgelopen vrijdagnacht (2 april). Den Haag: vechtvoetbal met een schier eindeloze verlenging en blessuretijd. Er waren heel wat geblesseerden. De hardst geraakte bleef ondanks alles binnen de lijnen. De match was spannend tot het bittere eind ondanks of juist dankzij de snoeiharde (verbale) tackels. Geen VAR in de buurt. Ontreddering alom. Voer voor psychologen. Waarheidsvinding. Dat kostte Danton (1759-1792) ‘ la vérité, l’âpre vérité’ (de bittere waarheid) letterlijk de kop. Moraal: blijf omzichtig.
Nee, dan zaterdag 27 maart. In Haarlem. Op HFC natuurlijk. Alleen al die bar bij de ingang. Lekkere Jersey melk (uit de Weerribben) in de Cappuccino. Een gevulde koek met harde onderkant. Een gulle lach bij Marcel c.s.
De beste Cerberussen zijn paraat. Speciale sluizen van dranghekken helpen de juiste in- en uitstroom te regelen.
Op naar het helikopterveld. Onder en boven 27 traint daar. Gertjan Tamerus, Wouter de Vogel en Hein Lelieveld leiden de dans bij de prille jeugd: gevarieerde oefenstof met hoofd en voet. Een genot om naar te kijken. Gedreven spelers. Gemotiveerde trainers. Even verderop heeft Jeffrey Sam Sin de 27+ onder zijn hoede. Hij heeft een leuke afwerkplek gemaakt. Na het schot een paar hoge horden nemen. Met verbazing zie ik het gemak waarmee Danny Hols (wat jammer dat hij stopt!) en André Morgan deze hindernissen nemen.
Bij de Koninklijke hebben wij een hoofdtrainer die het snapt. Resultaat: prima prestaties in de afgelopen jaren. Er zijn spelers die het systeem zo goed snappen dat zij de aandacht trekken van ‘de concurrentie’. Stelselmatig vertrekken talenten naar clubs met meer pecunia en vage beloftes. Het vreemde doet zich voor dat deze spelers bij die nieuwe club het niveau dat zij bereikten onder leiding van Gertjan en zijn hulptrainers nogal eens niet meer halen.
Het wordt intussen steeds drukker op het trainingsveld. Gerard Smit, Matthijs Möllmann, Joost Lamp en even later ook Henk Driessen slaan gade. We houden keurig afstand. Mogelijk binnen afzienbare tijd weer enkele wedstrijden tegen bevriende clubs uit de buurt. Wat snakken we daar naar!
Op de andere velden krioelt het van de zeer jeugdigen. Alles top geregeld door Frans en Jos van de in het rood gestoken organisatie brigade.
Nog even napraten in het clubhuis. Enkele bestuursleden zijn in ernstig overleg. Mijn sigaar moet onaangestoken blijven. Die eerste paal. Dat wordt een subliem moment. Een droom die werkelijkheid gaat worden. De trots van sportief Haarlem. De kroon op de Sisyphus arbeid van ons bestuur. En wat een parel voor de buurt. De huizenprijzen zullen door elk plafond schieten.
Het huis van Bettink komt niet te koop.
Joop van Schaik
5 april 2021
