De corona-pandemie is voor veel amateurvoetballers die aanschurken tegen de leeftijdsgrens van dertig jaar een uitgelezen moment om de zaken op een rijtje te zetten. Wil ik weer gaan optrainen om er topfit nóg maar een seizoen in te vliegen? Of vind ik het eigenlijk wel mooi geweest? Tot dat laatste besloten Tom Boks (29) en Danny Hols (28).

Doelman Boks gaat er van uit dat hij in het nieuwe seizoen nog wel ergens onder een lat zal staan. Misschien bij een club in de buurt van De Lier die op een redelijk niveau actief is. Of misschien wel bij de zaterdagse derdeklasser VV Schipluiden; de vereniging uit Boks geboorteplaats diep in Zuid-Holland waar het allemaal is begonnen voor de twee meter lange goalie.

Combinatie
Dat de sluitpost heeft besloten de ’Koninklijke’ te verlaten is het gevolg van een optelsom van verschillende zaken. „Een fulltime job in combinatie met de lange reistijd van en naar Haarlem is al pittig”, zegt de sluitpost. „Daar komt nu nog een kleine bij die in augustus wordt verwacht. Ik heb het allemaal op een rij gezet en voelde dat dit voor mij hét moment is om HFC te verlaten. Ik neem de beslissing liever nu dan dat ik er in de winterstop van het komende seizoen achter kom dat het allemaal teveel is. Dat zou niet fair zijn tegenover de club die ik in de voorbije zes jaar als de mijne ben gaan voelen.”

Niet corona, maar een ingescheurde meniscus zorgde afgelopen oktober voor een lange voetbalpauze voor Boks. Er moest een operatie aan te pas komen om het gewricht te herstellen. Op 4 december ging de doelman onder het mes. Sindsdien werkt hij aan zijn herstel. „Het ziet er allemaal prima uit en ik hoop dit seizoen nog in actie te komen. Vooral om gepast afscheid te kunnen nemen. Want ik heb een mooie tijd gehad bij de club. Als Haarlem wat dichter in de buurt had gelegen, dan had ik tot mijn 35ste bij HFC gevoetbald.”

Dat Danny Hols zijn studie master construction management and engineering aan de universiteit van Delft afrondde én bij Koninklijke HFC op het hoogste amateurniveau voetbalde was al knap. In de drie jaren die volgden combineerde hij het spelen in de tweede divisie met een baan die meer en meer verantwoordelijkheden eiste.

„De combinatie wordt me te zwaar”, erkent de pur sang verdediger. „Ik ben met mijn vriendin in Voorhout gaan wonen. Doordat ik als junior projectleider veel in Amsterdam werk, heeft het tijdens trainingsavonden weinig zin om tussendoor naar huis te gaan. Dus eet ik op maandag, dinsdag en donderdag effe snel op mijn werk en sjees vervolgens naar Haarlem. Drie keer in de week ga ik ’s morgens om zeven uur weg en kom ik ’s avonds om 11 uur thuis. Dat begint mij op te breken.”

Extra belasting
Hols is een voetballer die niet anders kan en wil dan altijd alles geven. „Dat wordt steeds moeilijker. Zeker ook omdat Koninklijke HFC meegroeit met het hoge niveau van de tweede divisie. Ongedwongen tegen een bal trappen is er niet meer bij. Er wordt van een speler steeds meer gevraagd. Zeker als je zoals ik één van de aanvoerders bent. Dat zorgt voor een extra belasting. Vorig jaar twijfelde ik nog. Maar toen vond ik het te vroeg om te stoppen. Nu voel ik dat de tijd daar is.”

Hols speelde zijn laatste volledige competitiewedstrijd voor HFC in oktober 2019. Eerst hield een liesblessure hem aan de kant; later legde corona de boel plat. Bij de start van het nieuwe seizoen speelde een dikke knie hem parten. Nog voor zijn herstel joeg corona opnieuw iedereen van het veld.

Net als Tom Boks hoopt de weer fitte Danny Hols op het veld af te zwaaien. „Een club waar ik mij vanaf het eerste moment thuis voelde. Altijd een spelersgroep waarin niemand zich te groot waande.”

In tegenstelling tot Boks bergt Hols zijn kicksen op. „Vandaar dat ik in een wedstrijd afscheid wil nemen. Anders zou het voelen als een open einde. En dat is het voor mij niet.”

Bron: Haarlems Dagblad, Rob Spierenburg