Een 1-3 uitslag suggereert overmacht. Zo was het niet. Zelfs met tien tegen elf was HBS sterk. De Hagenaars speelden de volledige tweede helft met een man minder. Een gevolg van een onbesuisde actie van doelman Gianni Kamperveen, die op slag van rust bij een 1-1 stand de doorgebroken spits Martijn Tjon-A Njoek neerhaalde. Geen strafschop, want net buiten de zestien.
Door de Koninklijke spits te torpederen draaide Kamperveen HBS de nek om. Zo moest spits Jean-Paul Saeijs plaatsmaken voor de reservegoalie. En dat terwijl hij al in de tweede minuut de 1-0 achter doelman Brian van der Werff had gekopt.

Dat Saeijs inmiddels 36 jaar is, zal bij de besluitvorming van zijn trainer André Wetzel een rol hebben gespeeld. De routinier die slechts twee maal per week traint, had in de 45 minuten durende ondertalsituatie hoogstwaarschijnlijk kopje onder gegaan. Toen Kamperveens opvolger Nitesh Khedoe dan eindelijk onder de lat had plaatsgenomen, bestond zijn eerste handeling uit het oppakken van de bal achter hem. Gertjan Tamerus had geduldig gewacht op het moment dat de door Kamperveen veroorzaakte vrije trap mocht worden genomen. Over de muur vloog de bal tegen het net: 1-2.

Met een voorsprong rusten; weinig HFC-ers (binnen en buiten de lijnen) hadden daar rekening mee gehouden. Want de Haarlemmers begonnen mat aan de partij. Alsof ze een verplicht nummer in de eerste klasse afwerkten. Op een lager niveau kom je soms weg met een slappe openingsfase. In de topklasse gaat direct je kop er af. Al na twee minuten was het raak. Vanaf rechts werd de bal hoog voor de pot geslingerd. Saeijs had alle tijd om positie te kiezen en kopte hard binnen.

Pas nadat HBS nog twee grote kansen om zeep had geholpen, kwam er halverwege de eerste helft dan eindelijk wat bezieling in het spel van HFC. Met name centrale middenvelder Donny Verdam toonde dat het anders moest. Dat er diepte nodig was. Snelheid en felheid. Met zijn magistrale rechterbeen voerde Verdam uit wat zijn brein hem opdroeg.

Lionel Frederik leefde op. Martijn Tjon-A Njoek oogde ineens scherp. Na 32 minuten werd de nieuwe aanpak beloond met de gelijkmaker. Frederik schoot de bal uit een corner via de grond hoog in de rechter bovenhoek. Tien minuten later hielp doelman Kamperveen HFC definitief in het zadel.
In plaats van na de rust op jacht te gaan naar 1-3 en 1-4, liet HFC (ook tot gruwel van trainer Pieter Mulders) de tegenstander komen. Het was spelen met vuur. Het is dat doelman Brian van der Werff in vorm was, want met een onbenul tussen de palen had HBS zo maar langszij kunnen komen. En bij 2-2 was alles weer mogelijk geweest.

Met nog tien minuten op de klok rondde Martijn Tjon-A-Njoek een mooie aanval af met een hoogstandje op de penaltystip. Hij boogde de bal over zijn directe tegenstander, controleerde knap en poeierde de 1-3 langs goalie Khedoe.

HFC: Van der Werff; Van den Ban, Verkaik (72. Key), Opoku, Prijs; Verdam, Nelis, Tamerus; Frederik (75. Volkert), Tjon-A-Njoek, El Yaakoubi (65. Haarmans).

HBS – HFC 1-3
2. Saeijs 1-0, 32. Frederik 1-1, 44. Tamerus 1-2, 82. Tjon-A Njoek 1-3.
Toeschouwers: 350.
Scheidsrechter: Kok.
Rode kaart: 44. Kamperveen (HBS).

Bron: Haarlems Dagblad (22-9-2014)