Tom Egbers

Tom Egbers werd geboren op 18 oktober 1957 in een trouw Heraclesgezin, in de week dat Steve Mokone de eerste zwarte inwoner van Almelo werd en uiteindelijk een legende.

Tom was op 27 april 2007 te gast bij de Koninklijke HFC.
Vader Egbers bouwde zijn slagerij uit tot een plaatselijke supermarktketen, die door Tom’s moeder, na het vroege overlijden van haar man (Tom was 14 jaar), in stand werd gehouden. Steevast bezocht Ma haar helden van Heracles.

Tom doorliep de HBS op het Erasmus Lyceum. Hij speelde en dronk in de schoolband “Drambuie”, die na een fusie de naam “Lapland” aannam en Almeloose bekendheid verwierf. Toen het bestelbusje het begaf, was het gebeurd met de band.

In 1976 toog Tom naar de school voor journalistiek in Utrecht, want Tom wilde filmpjes maken. Geen schrijver, geen presentator, maar met de camera op reis.
Het maken van een reportage over de maatschappelijke verhalen achter de sport vindt Tom interessanter dan dat ene doelpunt. Hij studeerde dan ook af met een documentaire over de Amsterdamse urinoirs. Tom bekeek en rook ze van binnen en van buiten. Hij hield er interviews, hij bekeek ze architectonisch, sociologisch, psychologisch, homo- en heterosexueel en historisch, zoals lang geleden een bezoeker aan het HFC-veld verzuchtte: “HFC is oud, maar de pisbakken benne ouder”.

Na een free-lance periode bij NRC/Handelsblad kwam Tom Egbers bij de NOS als redacteur binnenland voor het journaal. Koos Postema vroeg hem voor “Langs de Lijn”, maar Tom wilde liever filmpjes maken. Desondanks zat Tom twee weken later tóch achter de tafel en vóór de camera, namelijk bij Studio Sport. Het was 1984. Het werd een verademing tussen het geweld van Mart Smeets en Jack van Gelder. In 1990 maakte Tom Egbers een zijstap naar Veronica gedurende twee jaar, waar hij programma’s maakte als “Stop de persen” en “Nieuwslijn”.

Tom Egbers is aimabel en charmant. Hij kan niet tegen onrecht. Het woord blasé kent hij niet. Hij zal nooit vloeken vóór de camera, wèl erachter. Tom heeft nog wel eens moeite om de uitslagen goed voor te lezen.
Hij praat met zijn held Johan Cruyff vol ontzag, vol respect, soms wat zenuwachtig. Tom Egbers straalt uit het een eer te vinden dat hij Mourinho twee korte vragen mag stellen. Tom Egbers is een auteur, die geen schrijver wilde worden; een sportpresentator die niet vóór de camera wilde; een journalist die het liefst filmpjes maakt. Het is hartverwarmend dat wij deze twijfel nog wekelijks op de tv kunnen zien.

Tom Egbers is goed in bewonderen. Het bewonderen van helden, zoals Johan Cruyff, Mohammed Ali, Ramses Shaffy en Steve Mokone, de Zuid-Afrikaanse apartheidsstrijder, die in 1957 en 1958 in Almelo een legende wist te worden en in blank Twente de eerste zwarte tweeling achterliet.

Nadat Tom’s boek over deze held in 2000 was verfilmd, bleek dat Steve voor Tom had verzwegen dat hij in Amerika 12 jaar gevangen had gezeten. Hij zou zijn vrouw zwavelzuur in het gezicht hebben gegooid.
Tom reisde onmiddellijk naar New York, deed onderzoek en kwam tot de conclusie dat zijn held onschuldig was. Dus verscheen in 2002 het tweede boek over Steve Mokone, getiteld: “12 gestolen jaren”.

Tom Egbers is gehuwd met actrice Janke Dekker, voetbalt in AFC 5 en kent twee superhelden: zijn kinderen Amy en Rick.

Henk Uildriks

2005-2010 Overzicht