Ik hoop niet dat er niemand heel erg boos wordt als ik zeg dat Haaksbergen, de gemeenschap waar HSC’21 haar thuisbasis heeft, mij aanvankelijk niet direct op het netvlies stond. Het dorp dat ongeveer rond 800 na Christus is ontstaan heeft landelijke bekendheid door de jaarlijkse strijd om de eerste marathon op natuurijs. En helaas, het moet gezegd, door het grote ongeluk met de monstertruck was men in een klap landelijk nieuws.

De geschiedschrijver van HSC’21 begint zijn verhaal met onze eigen Pim Mulier te noemen als de man die voetbal in Nederland introduceerde. Klopt als een bus natuurlijk. Om daar direct aan toe te voegen dat het een sport voor de elite was. Jan met de pet moest veel te hard en te lang werken om ook nog eens sport te bedrijven. In 1903 waren ook de overige sociale klassen in Haaksbergen toe aan voetbal. De heren hadden nu wel voldoende tijd maar er doemde een nieuw fenomeen op. De zojuist opgerichte club onder de naam Excelsior stond open voor alle gezindten. Ja, daar gaan we weer, de katholieke kerk vond het niet zo geslaagd als de katholieke jeugd “religieus gemengd” gingen voetballen. Zo ontstond er rond 1910 een nieuwe club Geel Zwart met louter katholieke spelers. De club was geen lang leven beschoren. Na de eerste wereldoorlog werd het nieuw leven ingeblazen onder de naam DIO.
De eerste rel was direct een feit. Om de oprichting te vieren werd er gedanst iets wat volledig verkeerd viel bij de geestelijkheid. Op de kansel werd kond gedaan van het onzedelijke gedrag van de spelers.

De club ging plots aan atletiek doen. Verder dan één optreden in de marathon van Hengelo kwamen de leden niet. Volgens de analen van de club stond er een dictator aan het hoofd van de vereniging. Toen deze een tweede veld wilde aanleggen splitste de club zich en ontstond HVC Haaksbergse Voetbal Club. In 1937 stonden moeder en dochter opeens tegenover elkaar in een promotiewedstrijd die overigens door de dochter HVC werd gewonnen. En ja hoor daar zijn ze weer. Het bisdom vond het welletjes en met enige drang werd een fusie tussen moeder en dochter tot stand gebracht RKHSC was een feit. In 1965 nam de burgemeester het initiatief om de, intussen drie, Haaksbergse clubs te laten fuseren. Er bleven tijdens de onderhandelingen nog twee kandidaten over RKHSC en VV Haaksbergen. Behalve een hoop wantrouwen en geruzie levert het niets op. HSC ontdoet zich van het voorvoegsel RK en gaat verder als HSC’21.

In de jaren 1970/1990 komt de club tot wasdom en gaat stap voor stap richting hoofdklasse. Met 1.500 fanatieke dorpsgenoten langs de lijn is er spektakel genoeg. In eigen beheer wordt het hoofdveld omgetoverd tot een klein en knus stadion. Geheel tegen de zin van veel leden in worden spelers van buiten gehaald en komt eigen jeugd, dat middelmatig presteerde, niet aan bod. In het 1999 werd door HSC’21 het amateurkampioen van Nederland behaald door IJsselmeervogels te verslaan. Intussen is er weer ruimte om de eigen jeugd in te passen en werd een jaar na invoering van de Topklasse weer het hoogste amateurniveau bereikt.

Een week na het noodlottige ongeval met de monstertruck was HFC te gast bij HSC’21 en verloor HFC kansloos met 4-0. HSC’21 verloor de afgelopen laatste drie wedstrijden en staat nu vijf punten achter op HFC. Onze eigen mannen hebben afgelopen zondag 'Angstgegner' EDO eindelijk op hun eigen grond een nederlaag kunnen toebrengen. EDO voelde zich later in de krant te kort gedaan, maar als HFC iets beter met de spaarzame kansen was omgesprongen had er meer ingezeten en mag EDO nog blij zijn met één tegentreffer.
Met de uitwedstrijd tegen HSC nog in het achterhoofd kan het zondag nog best eens een heel lastige klus worden tegen de mannen van coach Eddy Boerhof. Met een kratje Grolsch bier in het vooruitzicht te stellen, kunnen wij onze vrienden uit Haaksbergen vast wel gunstig stemmen. Tot zondag langs de lijn.

Eric van Westerloo